Haute couture is de duurste kleding ter wereld en de mooiste. Bij couture
durft mode kunst te zijn. In Parijs werden afgelopen week de
winter/najaarscollecties 2010 getoond. Dit keer was ik er niet in levende
lijve, maar dankzij de handige internet- inzoomfunctie ontgaat geen detail. En
zie: couture blijft van een ontroerende schoonheid. Hoogtepunten: Chanel en
Givenchy, tegenvaller Dior en opwinding bij Jean Paul Gaultier.
De Italiaan Riccardo Tisci, sinds vijf jaar artistiek directeur van Givenchy
presenteerde tien barokke lange avondjurken in goud, zwart, wit en huidskleur
die waren voorzien van skeletachtige kantpatronen en verenfranjes. Tisci had
zijn minicollectie geïnspireerd op de Mexicaanse Frida Kahlo, de primitief
schilderende kunstenares die na een ongeluk haar leven sleet in een medisch
korset. Tisci’s modellen droegen over hun jurk delicate zichtbare korsetjes met
sierlijke omgekrulde randjes.
Chanel showde als altijd in het imposante Grand Palais. Een grotesk decor,
de enorme ruimte vraagt erom, is de gewoonte geworden en dus stond er dit keer
een twaalf meter hoge kitscherige leeuw, poot op een parel. De leeuw is het
sterrenbeeld van Coco Chanel, vandaar. Dat mode geen raketwetenschap is, wist
ik al en de protserigheid doet niets af aan de collectie. Die was
indrukwekkend, een hoogstandje van vakmanschap met dank aan het borduuratelier
Lesage, een paar jaar geleden opgekocht door Chanel opdat handwerk nooit
verloren zal gaan.
Onder Lagerfeld (sinds 1983) krijgt Chanel couture een steeds strengere en
grafische uitstraling. De collectie begon met getailleerde tweed pakken
(afgebiesd met bont) en lange klokkende jassen en liep over in uitbundige
geborduurde couture met onder andere wyberpatronen bekend van decoratieve
Fabergé eieren. Een knipoog naar de kapitaalkrachtige Russische clientèle.
John Galliano, artistiek directeur van Dior, had zich vergallopeerd met een
bloementhema. Hoewel vakmanschap ten top, was de fleurige bloemenzee met
opbollende rokjes als ontluikende bloemknoppen voorspelbaar en hysterisch. Het
typische Dior “Bar” jasje, een ontwerp uit 1947, verveelt nooit, en kwam vaak
en in vele kleuren voorbij. Potentiële klanten kunnen het zo van de catwalk
aantrekken.
En dat dit zo gaat tegenwoordig, liet Sidney Toledo, baas van Christian Dior
weten in het modevakblad WWD. Van de vorige couturecollectie, waarop
Dior zoveel bestellingen kreeg dat ze niet allemaal geleverd kunnen worden,
werd tachtig procent rechtstreeks verkocht vanaf de catwalk, dat wil
zeggen zonder maat-aanpassingen. Daardoor is de kleding doorgaans stukken
goedkoper. Zo kocht het Haags Gemeentemuseum voor Voici Paris! – de
geslaagde couturetentoonstelling (150.000 bezoekers) vorig jaar – een Dior
show-ensemble (in piepklein modellenmaatje) voor slechts 25.000 euro. Een
koopje. Was het maatwerk geweest dan zou de outfit de ton overschrijden.
Alhoewel het aantal couturiers (tien staan er nu officieel geregistreerd op
de lijst van de La Chambre Syndicale de la Haute Couture) dit seizoen weer
eentje minder telt, trekt de verkoop aan. Chanel verkocht van de zomercollectie
tussen de twintig en dertig procent meer. Showen buiten Parijs blijkt bijzonder
lucratief. De Russen en Amerikanen kruipen uit de crisis en de markt voor
couture groeit in China en het Midden-Oosten. Valentino showde vorig jaar in
Singapore en Kuala Lumpur en dat leverde bestellingen op. Jean Paul Gaultier
deed afgelopen mei Moskou aan met een show en trok hiermee nieuwe klanten. Of
zijn nieuwe sm-pakje, in Parijs geshowd door burlesque-ster Dita von Teese,
daar ook in de smaak valt? Wie de Russinnen bij de shows in de zaal ziet
zitten, zou denken van wel.
EERDER GEPUBLICEERD OP NRC CULTUURBLOG
Reageren is niet (meer) mogelijk.