Onlangs las ik een interview met een wereldberoemde ontwerper waarvan ik me niet eens kan herinneren dat hij de laatste jaren nog interviews heeft gegeven: Calvin Klein.
Het was een kort gesprek op IJsland, of all places. De gelukkige die in de buurt, was de Frankfurter Allgemeine Zeitung, waar Karl Lagerfeld maandelijks van die lollige Karlikaturen voor tekent.
Gezellig werd het niet op IJsland. Als een vulkanische uitbarsting spuwde Mister Klein zijn modemeningen. Niet elke collectie was volgens hem goed genoeg om te showen. Al die energie kunnen ontwerpers beter in de kleding steken.
Klein was op dreef: “Er zijn veel te veel modeshows.” De pensionado, die nu de wereld rondreist, stelt ook dat er alleen geshowd mag worden als er iets nieuws is. (Hef alle modeweken dus maar op).
Tot slot roddelde hij nog wat over Ralph Lauren die hij kent van vroeger toen ze in de zelfde New Yorkse buurt opgroeiden. Jonge Ralph Lauren was op straat een opvallende verschijning en Ralph Lauren is niet zijn echte naam. Calvin Klein werkt op aanraden van zijn goede vriendin Anna Wintour aan een boek. Het lijkt mij slim als hij vooral over zijn eigen carrière vertelt.
Reageren is niet (meer) mogelijk.