De zomermode 2014 is getoond, alle trends zijn door vlijtige moderedactrices alweer gedestilleerd. Hoe leuk zou het zijn als er eens als experiment – in plaats van al die ontelbare modeshows – één oneindige show zou zijn met een knallende afterparty. Alle modeontwerpers gaan uit hun dak, en houden even van elkaar, topmodellen zijn de dikste vriendinnen. Op een kilometerlange catwalk komen alle shows voorbij. Zou dit experiment onlangs hebben plaats gevonden, dan hadden we een lange glitterparade gezien waar de EuroDisney-optocht bij verbleekte.
Zelfs een minimalist als Jil Sander gooide een zilveren pantalon in haar collectie. Naar de reden van de overdosis glans is het gissen. Heel waarschijnlijk is er sprake van een economisch motief, het is geen geheim dat de ‘nieuwe’ markten graag glitter dragen, hoe meer fonkelende strassstenen, hoe beter. De ‘oude’ markten kijken tegenwoordig niet meer op van een paillet meer of minder. Glitter is al een tijdje voor alle dagen. Het sleutelmoment? Dat zal rond 1990 zijn geweest toen zowel Prada als Miu Miu een tassencollectie presenteerde overladen met pailletten. En, mind you, er was toen geen Kerst in zicht. De luxe-industrie maakte dus opmars via aantrekkelijke, dure bling accessoires. Prada (foto), maar ook andere merken, vallen in herhaling, dit keer voor de nieuwe markten. Maar wie weet kriebelt het alsnog bij mij dit voorjaar, gaat mijn ‘kale’ Céline in kast, en shine ik de zomer tegemoet.
Reageren is niet (meer) mogelijk.