Top menu

Kleurloze schrijvers in Volkskrant Magazine

In het Volkskrant Magazine van afgelopen weekend stond een verhaal over Leesclubbing nieuwe stijl. Het was een intrigerend groepsportret van dertig schrijvers, een mix van jeugdig en meer belegen. Op de cover poseerden vijf van die schrijvers, onder wie vier heren en Hanna Bervoets die een groenblauwe trui draagt. Op de groepsfoto draagt ze een lichtgrijze trui met daaronder een koraalrood kraagje, de heren zijn op beide foto’s hetzelfde gekleed. Daar begint in mijn autistische beleving de verwarring al.

Maar het is het groepsportret dat boeit. Het totaal is zo afstotelijk dat ik er nog steeds mijn ogen er niet van af houden. Zelfs de kat trok het niet (zie foto, katten hebben altijd gelijk). Ten eerste de kleur, of beter gezegd het ontbreken ervan. Ik zie een spread als een grijzige, kaki grauwe drab met daarop dertig vlekken. Bervoets is een pukkeltje met een koraalrood kraagje. De hele foto is trouwens bleek, mogelijk gefotoshopt.

De kleding van alle schrijvers is vooral vormeloos. Wil de Volkskrant hiermee zeggen dat Nederlandse schrijvers kleurloos en vormeloos zijn? Of dat enkel de inhoud van de boeken telt?

Was er een dresscode? “Liever geen zwart, maar ook geen felle kleuren.” Nee dat geloof ik dan ook niet weer. Die schrijvers dragen gewoon hun casual kloffie.

Trouwens, het kan altijd erger, want in de glossy Fab staat nu een fotoshoot met bestsellerauteur Heleen van Royen, OMG. Kijk zelf maar. Dan liever dat uitgebluste zooitje schrijvers uit de Volkskrant, die dat in werkelijkheid natuurlijk niet zijn. Ik zou wel de beeldredacteur ontslaan.

Gerelateerde Artikelen:


Reageren is niet (meer) mogelijk.