Bam! “Nummer één in Nederland” prijkt er op de cover van de allereerste Nederlandse Vogue. Met deze ego-marketing maakt het blad in één klap alle andere Nederlandse bladen overbodig. Nooit eerder werd in Nederland een modeblad zo groots gepresenteerd. Vanmorgen vond in het Amsterdamse Conservatorium Hotel de eerste van drie lanceringen plaats (honderd uitverkorenen kreeg een uniek genummerd exemplaar). ’s Middags in George kreeg een select groepje bloggers de Collector’s edition. Vanavond vieren vijfhonderd genodigden het Vogue feest in Felix Meritis.
“Ze leek Máxima wel!” roept Fiona Hering over Karin Swerink. “Inderdaad, ik voelde me een prinses”, zegt de hoofdredactrice van de Nederlandse Vogue er zelf over: “Ik stapte vanmorgen uit de taxi, en het stond vol met fotografen. Ik moest even slikken, ik zag mijn redactie erachter staan, en wilde niets liever dan naar ze toe, ze knuffelen.”
Karin Swerink is trots. Trots dat ze samen met die redactie een heel Nederlands gevoel heeft neergezet met een nummer dat is gemaakt met ‘eigen’ stylisten en ‘eigen’ fotografen. “Die signatuur met Nederlands talent wil ik vasthouden.”
“Wie komt er op de cover? ” “Wat heeft ze aan?” Het waren de meest gestelde vragen die de afgelopen maanden steeds maar weer werden gesteld aan Martien Mellema, Vogue’s creative director. Nou: het antwoord is niet één naam maar drie. De modellen zijn: Romee Strijd, Ymre Stiekema en Josefien Rodermans. Ze dragen een baby blauwe Valentino, een geel Chanelletje en heel verrassend voor een Vogue cover – want geen high-end label – een Acne jurkje, roze. “Dat geeft aan wat we willen: nooit doen wat mensen verwachten”, zegt Mellema. “Als je een nieuw blad maakt, dan moet je iets toevoegen, waarom zou je ’t anders maken?
Lekker dwars, dat is de insteek van de Nederlandse Vogue, blijkt ook als Fiona Hering, fashion features director, uitlegt waarom ze voor het eerste nummer per se Rodarte wilde interviewen, in modekringen wereldberoemd, bij een breed publiek wellicht iet minder – in plaats van bijvoorbeeld de al ‘doodgeïnterviewde quotemachine’ Karl Lagerfeld. Hering (gekleed in een Mattijs) wilde de zussen interviewen omdat het haar geweldig leuke meiden leken, die vanuit het niets, zonder modeopleiding, al snel indruk maakten. Vies van grote namen is Hering trouwens niet. “Als Tom Ford zou bellen, en zegt, kom langs op mijn ranch, dan sta ik er morgen.”
Adjuncthoofdredacteur Sabine Baak is ook blij met haar Vogue, vol mode, beauty en cultuur. “Deze Vogue voelt goed.” Goed, wat is goed? Baak legt uit: “Rijk! Vogue voelt rijk, veel mode, niet alleen sfeer, je voelt de liefde voor kleren.”
Of we – de bloggers in George – niet alles willen onthullen, vraagt Karin Swerink. Dus koop ‘em zelf. Morgen al exclusief in alle Bijenkorfen. Donderdag overal te koop. Vogue’s digitale zusje is morgen online. www.vogue.nl
Reageren is niet (meer) mogelijk.