Twee weken geleden kwam ik Bas Kosters tegen op een Louis Vuitton feestje. Bas blogt, vooral tekeningen. Ik blog woorden. Ik móet elke dag, Bas doet het als ie inspiratie heeft, als de zon schijnt tekent hij een zon, en als hij denkt aan een dikke lul tekent hij er 1 of 10 of 100. Zijn lullen zijn altijd lief en gezellig.
Bas blogt in zijn pyjama
“Zo’n dagelijks blog, ’t is soms wel een blog aan been,” zemelde ik op het feestje tussen de romantische Vuitton-jurkjes.
Een week later, tijdens de opening van de nogal megalomane Burberry winkel (jee ik hoop wel dat Carice en Halina vet betaald worden om als Burberry paspop te fungeren, anders is het wel diep treurig) vertelde Bas dat hij ‘s middags lekker had getekend. Redelijk gelukt vond hij een tekening over een tampon, bezig was hij met een tekening over een been en een blog, die ‘stond’ nog niet helemaal.
Gisteravond, op het knal Vogue feest, kreeg ik een enveloppe dicht getaped met knalroze tape. Deze mooie tekening zat er in. Ik had nog nooit naar beneden durven kijken naar dat blogje aan mijn been, maar nu ik hem zie is hij eigenlijk best wel lief. Dank je wel Bas. www.baskosters.com
Reageren is niet (meer) mogelijk.