Nog twee en halve week, en dan begint de Amsterdam Fashion Week. Jivika Biervliet (25) maakt donderdag 26 januari haar debuut. Een kennismaking.
Hoi Jivika, ik kwam je naam tegen op het programma van de Amsterdam Fashion Week, en dacht hé die ken ik nog niet. Waar heb je gestudeerd?
“In Utrecht op de HKU, maar ik ben niet afgestudeerd met mode, maar met communication, in 2010. Toen presenteerde ik een collectie voor planten en dieren, eigenlijk totaal iets anders. Ik richt me nu op mannenmode.”
Waarom ben je geswitcht naar mode?
“Mode vond ik altijd al interessant. In het tweede jaar van de academie begonnen we met een kleine mannencollectie. Ik merkte dat ik mannenmode vooral interessant vond omdat er meer regels lijken te gelden dan binnen de vrouwenmode. Voor mannen wordt iets al gauw te vrouwelijk, of belachelijk gevonden. Maar naar mijn idee kan alles in deze tijd nu het verschil tussen mannen en vrouwen steeds kleiner wordt. Ik vind dat mannen ook steeds meer open staan voor mode, en daar speel ik op in.”
Ben je uitgenodigd voor de Fashion Week, hoe gaat zoiets?
“Ik heb me aangemeld voor Fashion Lab, het platform voor starters, en ideeën in gestuurd. Kennelijk waren ze daar blij mee en ben ik gevraagd. Het is wat ik altijd al wilde.”
Toch deed je pas later mannenmode, en ben je er niet mee afgestudeerd.
“Nou maar dat was wel de bedoeling, in het vierde jaar presenteerde ik ook een mannencollectie maar mijn leraren waren het toen niet eens met mijn denkwijze en ik mocht niet afstuderen.”
En nu neem je wraak
“Hahahahaha ja misschien wel. Ik ben een beetje eigenwijs. Maar nee, het is niet per se wraak hoor.”
Hoe omschrijf je je stijl?
“Speels, experimenteel. Een mix van draagbaar en het experiment. Een voorbeeld? Voor mijn eerste collectie heb ik matrassenfoam gebruikt voor jassen. Dat had ik gedaan om mannen groter te laten lijken. de collectie ging over mannen die zich stoer voordoen maar eigenlijk nog niet volwassen zijn.”
“Ik maak nu een hele nieuwe collectie, deze keer gaat het over niet volwassen willen worden. Als we jong zijn doen we alles om zo snel mogelijk volwassen te worden, en als we ouder zijn verlangen we weer naar onze verloren jeugd. Ik heb het idee dat veel mensen nu om die reden niet volwassen willen worden. Maar volwassen worden is geen plicht, maar een keuze.
De schoonheid van de jeugd vertaal ik naar een collectie.”
Hoe? Zonder dat je alles verklapt?
“Er is iets met een trui, iets met een tas en lichteffecten. Verder verklap ik het inderdaad niet anders is het geen verrassing meer op de catwalk.”
Jivika, aparte naam.
“Je hoort het niet vaak, de naam komt van oorsprong uit India, mijn ouders komen uit Suriname.”
Spannend die show
“Zeker, verwachtingen heb ik niet, ik hoop mensen te verrassen met mijn visie.”
Reageren is niet (meer) mogelijk.