Top menu

A week in Fragrance: P(erfume) S(tate)

Vandaag licht Le Bienaimé zijn laatste ‘co-creatie’ uit zijn collectie A Week In Fragrance toe. Morgen lees je hoe je een bespoke geur kan winnen!

Wat krijg ik vandaag als eerste voorgesteld?

Erik Maarten Jeroen Zwaga: “Geen IS maar PS. P(erfume) S(tate) is een teleurstelling verwerkt in een co-creatie. Wat wil: Opium is niet meer. Sterker, de nieuwe eigenaar van de geuren van Yves Saint Laurent heeft de compositie vervangen door een versie die niets met het schandaalparfum uit 1977 gemeen heeft. Onvoorstelbaar: alsof op Het Melkmeisje door het Rijksmuseum een vernietigende restauratie wordt uitgevoerd. Smaken verschillen maar Opium is kunst. De reden is discutabel: sommige ingrediënten zouden niet meer in bepaalde hoeveelheden gebruikt mogen worden – met name de anjer. Vreemd, gezien er nichegeuren zijn waarin de ‘nagelbloem’ volop bloeit. Er zijn alternatieven waarmee je Opium kunt reanimeren. Zo is JHL van Aramis bewust de mannelijke tegenhanger van Estée Lauders Youth Dew. Je moet weten dat deze beauty queen Opium eigenlijk ‘Youth Dew met kwastjes’ vond. En haar nieuwe antwoord op deze oriëntaalse klassieker was Cinnabar. Om P(erfume) S(tate) een eigen karakter te geven, voegde ik twee vergeten klassiekers (Isaphan en Barynia) toe en verfijnde het geheel met de ‘mannelijke Shalimar’ (Tom Ford), de zomerzon van Terracotta en gaf het nog meer sensualiteit met Jasmin Noir, nog meer kruidigheid met Le Baiser du Dragon. Het eindresultaat: een spiegelbeeld van Opium.”

Wat vinden de merken er eigenlijk van?
“De meeste zijn op de hoogte. Wat ze er van vinden laten ze het midden. Het mag trouwens. Stel ik neem een parfumflacon en bewerk die met zeven opvallende elementen – dan wordt het een opzichzelfstaand artefact, mijn intellectueel eigendom. Geldt ook voor de inhoud, met de complicatie dat die ‘geheim’ is. Van concurrentie is geen sprake; ik wou dat Le Bienaimé de seconde-omzet van Chanel wereldwijd had. Ik zet formules naar mijn hand, kopieer niet. Wat dat betreft heeft de branche meer last van smell-a-likies. Geuren die – met veel gevoel voor humor vind ik – refereren aan het echte werk en de compositie goed benaderen. Alien van Thierry Mugler heet dan Stranger, J’adore van Dior heet dan I like it en Opium heet Opus. Deze fragrance fakers worden gewoon bij de betere parfumerie verkocht, doen de merken niets tegen. Ik vind een andere vraag interessanter: als je formules zo makkelijk kunt namaken, wat zegt dat over de, weliswaar vaak zelfbenoemde, uitzonderlijke kwaliteit en expertise van de huizen tegenwoordig? Natuurlijk ruik ik de verschillen tussen echt en namaak – is maar goed ook. Vergeet niet dat het twee verschillende stromen zijn. Zoals Karl Lagerfeld een keer zei over al die Chanel namaaktassen: ‘De kans dat diegene die zich de echte kan veroorloven iemand ontmoet die contrabande draagt is nihil’. Ik voeg toe: of het moet haar werkster zijn en die geef je, als je geen kreng bent, met Kerst je afdankertjes. En ben je eenmaal gewend aan kwaliteit, en dat ruikt en voelt, dan wil je niet meer anders.”

Wat zijn je verdere plannen?
“A Week In Fragrance aanbieden bij exclusieve parfumerieën in het buitenland maar dan met andere geuren en namen aangepast op het land. Daarnaast ben ik Les Eaubades aan het afronden – limited editions waarin ik hommages breng aan parfumhuizen – zowel in geur, zowel in presentatie. En ik werk aan een pop-up-installatie voor kunstbeurzen.”

Le Bienaimé. P(erfume) S(tate)   € 150. Bij Skins online. Geurengoeroe

 Volg mij op instagram @georgettekoning

Gerelateerde Artikelen:


Reageren is niet (meer) mogelijk.