En plots stond in juni een keur aan gekleurde modellen op de cover van Harper’s Bazaar NL.
Vogue NL volgde vorige maand met net zo’n multi-culti cover. Het zou de derde gekleurde cover in vijfjarige bestaan van het blad. Beschamend.
Het topic diversiteit werd dit voorjaar onder andere aangeslingerd toen bekend werd dat de Britse Vogue voor het eerst in de geschiedenis (Vogue is opgericht in 1895) een man krijgt als hoofdredacteur: Edward Enninful, geboren in Ghana, is openlijk homo, en donker. Dat zijn benoeming absoluut betekenis zou krijgen voor de mode-industrie was meteen zeker.
En ja hoor, in Nederland kwam in maart het thema diversiteit volop in de aandacht door een ongelukkige uitspraak van Vogue’s Karin Swerink. Ze zei iets in de trant van ‘er zijn geen donkere modellen’ tegen Metro Nieuws (ik kan dat stuk nergens terugvinden, verwijderd?) Had ze gelijk? Ik kom er later op terug. Niet alleen Swerink, maar ook Cécile Narinx moest in de media diep door het stof. Schoorvoetend beaamden ze dat ze als toonaangevende modebladen qua diversiteit niet doortastend genoeg zijn geweest.
Ik ben ervan overtuigd dat ook de ‘kleur’ van een redactie weerslag heeft op een blad. Jonge bladenlezers met een kleur willen zich kunnen identificeren met andere mensen met kleur – zoals een succesvol model. Dat is iets positiefs. En de modewereld heeft die macht.
Ter illustratie: nog even terug naar de ‘kleur’ van een redactie. Toen ik vijf jaar geleden ging werken voor Vogue waren alle vrouwen die het daar voor het zeggen hadden blank en blond. Lees dit met een knipoog: in het begin was ik – als Zwarte Lola ;) – in de race voor een bepaalde Vogue-positie. Het vervolg lees je maandag…
Foto: Bastiaan Woudt in MIRROR MIRROR
In tegenstelling tot blanke modellen zijn er maar weinig donkere modellen op tijdschriftencovers te vinden. Hoofdredacteur van de Nederlandse Vogue, Karin Swerink, stelde dat daar te weinig donkere modellen geschikt voor zijn. Die uitspraak kwam haar op felle kritiek te staan. Cécile Narinx, hoofdredacteur van Harper’s Bazaar, beschreef dinsdagavond in de uitzending de praktische en commerciële bezwaren van modebladen tegen een donker model op de cover.
Als hoofdredacteur voor ELLE Girl zette Narinx een donker model op de cover. Dat nummer verkocht slechter dan het nummer ervoor. “Je neemt dan het zekere voor het onzekere. Laten we een blond meisje nemen met wapperende haren.” Ze vervolgt: “Met een blank meisje kun je meer kanten op, heb ik mij door stylisten laten vertellen.” Op de cover van haar maandblad Harper’s Bazaar verscheen vorig jaar vier keer een donker fotomodel.
uit
https://pauw.bnnvara.nl/nieuws/cecile-narinx-verklaart-het-gebrek-aan-donkere-modellen-op-covers
en
Swerink kreeg felle reacties op uitspraken in een interview met dagblad Metro in maart van dit jaar. Daarin zei ze dat het geen onwelwillendheid was dat Vogue relatief weinig donkere modellen fotografeert, maar dat er simpelweg weinig aanbod is in modellen van kleur. Voor Narinx leidde haar uitspraken over het onderwerp in talkshow Pauw afgelopen april tot kritiek.
uit
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/08/17/plots-zijn-nederlandse-modebladen-ook-divers-12569071-a1570265
Inderdaad Diana, daar gaat dit stukje over, maandag lees je het vervolg.