Het paarse stigma

Gaat paars het nieuwe roze worden? Mwoah. Het verleden van de kleur paars is niet bepaald rooskleurig.

Paars kampt met een hippie-stigma, denk aan vormeloze tie & dye-tentjurken uit de sixties en seventies in verwassen paars. Niets is lelijker dan dat bleke vale paars, niet te verwarren met lila. Nee, de doorbraak van paars – samengesteld uit rood en blauw – als modekleur zal niet meevallen, alle pogingen ten spijt. Maar toch, ik sluit voor komende winter een purple rain niet uit, alleen al omdat bij trendsetter Demna Gvasalia voor Balenciaga diep paars zo veelvuldig voorbijkwam met broeken, blouses, avondjurken, schoenen en paarse bloemetjes dessins.

Van oudsher is paars een dure kleur voor de elite die werd gemaakt van de purperslak die hierdoor uitstierf. In de tijd van de Romeinen mochten alleen keizers en senatoren een purperen toga dragen. Ook de Engelse koningin Elizabeth I had bedacht dat alleen zij en haar naasten de wat afstandelijke kleur mochten dragen. Kortom, paars als statuskleur.

In de categorie gelegenheidskleding scoort paars wel met regelmaat. Gucci toonde de mooiste paarse avondjurken met een knipoog naar de jaren tachtig. Die jaren brengen ons bij de hoogtijdagen van Yves Saint Laurent die gek was op paarstinten als violet, magenta en fel fuchsia-paars, de beste YSL-outfits waren een kleurenclash van paars, blauw en rood. Waarom de couturier zo dol was op paars is gissen, wellicht omdat paars een mystieke kleur is. Paars staat ook te boek als een heilige, Rooms-Katholieke kleur. Het is niet voor niets dat bisschoppen altijd gekleed gaan in een paarse toga. Wie zich deze winter verheven wil voelen: draag paars!