Hype!

Dat het debuut van Jeremy Scott voor Moschino zo’n impact zou hebben, had ik eerlijk gezegd niet verwacht.

Piep anno 2014 maar een belegen merk op, dat valt niet mee. Moschino, opgericht in 1983, door Franco Moschino (1950-1994) is een merkwaardig merk dat zijn identiteit altijd heeft ontleend aan het parodiëren van mode.

Nu klinkt dat gewoontjes, destijds was het combineren van een Chanelachtigpakje met Minnie Mouse oren echt gewaagd. Net als een reclamecampagne met vier halfnaakte mannen in zee die een bed meezeulen met een vrouw daarin. Of een reclamecampagne met de tekst Fashion is Dead. Die werd gewoon geplaatst in de Britse Vogue. Scott kreeg ook veel kritiek op zijn MacDo collectie. Die hamburgers zouden niks te maken hebben met mode, puur effectbejag zijn enzovoort. Tell me, wie gaat er nou naar shows Parijs of Milaan om ‘gewone’ kleren te zien?

Moschino is weer springlevend, en het merk is weer zichtbaar op straat. Krijg dat als designer maar eens voor elkaar. Goed, het helpt als je een flink aantal bloggers met exorbitant hoge aantallen instagramvolgers in een hamburgertruitje steekt en bij de grote showlocaties laat rondhangen.

Het helpt ook als na afloop van de show enkele ontwerpen meteen online te koop zijn (vrijwel alles is nu al uitverkocht).

Als bezoeker van de Parijse shows werd je kierewiet van rondzwaaiende rode iPhone-hoesjes met goudgele frieten die het modevolk bij Moschino’s show in Milaan als goody had gekregen.

Knap, dat ik zonder dat ik er bij was in Milaan, en nog steeds geen tijd heb gehad om de show op style.com te checken, er toch al heel wat woorden over heb geschreven.