Dag vier van de Amsterdam Fashion Week was tot nu toe de meest spraakmakende. ’s Morgens werd het faillissement bekend van Anne de Grijff die ’s avonds nog wel showde. Er was de comeback van Francisco van Benthum, en Esther Meijer die haar Nieuw Jurk-show liet sponsoren door de Haagse pornoster Bobbi Eden. Publicitair een gouden greep. De zaal zat stampvol. Een pornoshow werd het niet, en Bobbi Eden liet het ook afweten, ze hield het bij de korte videoboodschap: “I Love New Jurk!”
Meijers mode bleef steken in wat ze al eerder maakte, oversized T-shirts en leggings met prints van smileys, hier en daar wat plukken langharig nepbont, en hup nog een legging van lak, allemaal geïnspireerd op de Aciiiid House uit de jaren negentig. Afsluiter was een roze bolle ‘jurk’ in de vorm van een tiet en het hoofd van het model in een tepelmuts. “Goh, dat seks zo saai kan zijn”, gaapte iemand. Het “Hot Fashion-nummer” van de Foxy in de goodiebag, vol trieste seks kon de teleurstelling niet goedmaken. Seks als inspiratiebron oké, maar Meijer vergat er een draai aan te geven. Dat kan, denk maar aan Versace.
Dan pakte de comeback van Francisco van Benthum op de Amsterdam Fashion Week interessanter uit. In 2005 showde hij voor het laatst zijn onconventionele herenmode onder de naam Wolf. Inmiddels heet zijn label Francisco van Benthum; elegante slank gesneden silhouetten, enigszins klassiek met een twist. Even oogstte hij er succes mee in Parijs, maar voldoende verkooppunten bleven uit. Maar Van Benthum is een doorzetter, vond een investeerder en opende een mooie winkel in de Herenstraat. Jacks van flinterdun glimmend nylon werden gedragen onder getailleerde jasjes, de broeken hadden korte pijpen zoals Matthijs van Nieuwkerk ze draagt, maar dan met een laag en losser kruis. Fris en eigentijds. Luid applaus was welverdiend.
De malaise in de modewereld, met vorige week het faillissement van Monique Collignon, maakte gisteren twee nieuwe slachtoffers: Anne de Grijff en haar zakenpartner José Klap. Backstage hield De Grijff de moed erin: “Ik ga door.” De ontwerpster staat bekend om haar rechte silhouetten van transparante zwarte stof, dit keer met een grafisch patroon van scherpe vouwsels. Knaloranje tops brachten pep in de collectie, maar of het toevoegen van kleur genoeg is om in de toekomst te blijven boeien? Tijd voor herbezinning, en dan een frisse start.
Reageren is niet (meer) mogelijk.