De meest gewilde uitnodiging van de Parijse coutureweek die morgen begint, is een Schiaparelli kaart. Het is alweer ruim zes jaar geleden dat Diego Della Valle, de eigenaar van onder andere Tod’s, het modehuis opkocht dat in 1927 werd opgericht door Elsa Schiaparelli. De laatste show was zo’n halve eeuw geleden.
Afgelopen najaar kreeg ik al een rondleiding in de geweldige gerestaureerde Schiaparelli couture salons aan het Place Vendôme. In Schiaparelli’s voormalige salon hingen, naast kunst van Dalí, ook de geweldige illustraties van Vertès voor Schiaparelli parfums als Shocking, Zut! en Sleeping. Ik kende die tekeningen al jaren uit een peperduur boek over Elsa Schiaparelli dat ik kocht van mijn mode-startstipendium. Bliss! Even gelukkig was ik toen ik Schiaparelli’s knalroze autobiografie Shocking kon overnemen van de geweldige illustratrice Constance Wibaut. Yep, ik ben een super Schiaparelli-fan, de Italiaanse was innovatief, had als vrouw in de jaren dertig lef, humor en zeeën verbeelding,
Morgen is het dan eindelijk zover – dan wordt na ruim een halve eeuw een nieuwe collectie onthuld. De ontwerpers is Christian Lacroix, bekend om zijn barokke ontwerpen, en die wegens zijn faillissement in 2009 alweer een tijdje uit beeld is. Of Lacroix de aangewezen persoon blijkt om Schiaparelli opnieuw tot leven te wekken? Janeejaneeja nee.
Het verhaal gaat dat de presentatie zich afspeelt in een kooiachtige installatie met mannequins die lijken op Schiaparelli zelf. Gelukkig, ik heb zo’n felbegeerde kaart voor de presentatie morgenavond in Les Art Décoratifs, en kan ik het zelf zien.
Reageren is niet (meer) mogelijk.