Een zeep zien en denken aan een kunstwerk. Even kraken mijn hersens, waar lijkt die perfect ovale Chanel zeep nou toch op? Een beeldhouwwerk van Jean Arp, Henri Moore? Dan weet ik het: Man Ray, dat is het. In de jaren twintig fotografeert de surrealist vaak ovale vrouwenhoofden. Alsof ze zweefden, of van de romp waren ‘gerold’. Soms stond er iets naast zo’n ‘zwevend’ hoofd, een viool, een Afrikaans beeldje. Ik moet ook denken aan de diepbruine zeepjes in het Armani-hotel, duidelijk geïnspireerd op keien. Zeep, ik gebruik het zelden (uitdroging!), maar ergens worden ze dus ontworpen. Het verbaast me niet.
De Chanel zeep, lees ik later, is gebaseerd op de ovale zepen die Coco al in 1943 ontwierp. Ze bedacht ze zo omdat de vorm precies in de handpalm past.
Mooi, maar de naar rozen ruikende zeep gaat er onherroepelijk aan. Met gevaar van uitdroging. Wat overblijft is de perspex zeephouder, zeg waar lijkt dat rechthoekje ook toch op…
Kerstcadeautip: Chanel N° 5 badzeep. Limited Kerst Editie, 200 gram. € 50,85
Reageren is niet (meer) mogelijk.