Hoe voelt het om een klassieker te zijn? Deel 3: de trenchcoat

Zeg, wat is uw gemoedstoestand?

Het is nooit goed. Als het droog is ben ik nutteloos en als het regent wordt het een kleffe boel.

Geeft u als uniseks ontwerp de voorkeur aan een man of een vrouw?

Ik schrik ’s nachts wel eens wakker uit een droom van vieze modder en lichtflitsen, maar bij soldaten ben ik gelukkig uit de mode, alleen potloodventers zou ik nog wel kwijt willen als fan. Ik houd van vrouwen dus.

Aquascutum of Burberry?

Van Burberry denkt iedereen dat ze in 1880 het eerst waren met de trench.  Aquascutum vond bijna dertig jaar eerder een waterafstotende stof uit en maakte daar net als later Burberry een officiersjas van die tijdens de Eerste Wereldoorlog- over twee jaar precies een eeuw geleden – heel geschikt blijkt in de modderige loopgraven “trenches”.

Na uw militaire carrière was u een groot succes bij burgermannetjes die droog naar kantoor wilden.

Praat me er niet van. Oorlog was niet leuk, maar dit was wel het andere uiterste. Ik ruik die smerige broodtrommeltjes nog. Wat een saaie lui droegen mij als ‘regenjas’. Het woord alleen al. Gelukkig stapte artdirector Christopher Bailey in 2001 de burelen van het bejaarde Burberry binnen. Hij maakte mij weer jong! Ik veranderde van een klassieke beige trenchcoat in ‘goud’.

U transformeert wel erg vaak.

Vermoeiend soms, maar ik bezit nog altijd een goede conditie. Overigens schrok ik me een hoedje van de Burberry show voor komende zomer, the first look was een witte cape! Nou ja.

U zit bij ontzettend veel modemerken al jaren in de collectie…

Chanel zei ooit – ik ken haar nog – “Imitation is the highest form of flattery”. Maar goed, ik zeur niet, anders had ik het nooit geschopt tot klassieker.