Waar maak je het nog mee, een modeshow met een ladyspeaker? In de spiegelzaal van het Amstel Hotel hield Frans Molenaar gisteren zijn 94-ste show. De spreekdame deelde mee dat de geshowde wintercollectie vanaf morgen gepast en besteld kan worden. Terwijl het internationale modecircus zich de komende weken bezighoudt met de volgende zomer, toont Molenaar heel praktisch wat we nog deze winter kunnen aantrekken. Dat zijn zwart-witte truien, veel wollen mantelpakjes in stemmig taupe maar ook in fel citroengeel en feestelijk fluweel, en allemaal uiterst draagbaar.
Frans Molenaar (72) is een ondernemer pur sang. Recent sloot hij nog een licentiedeal voor het ontwerpen van gordijnen. Vloerkleden in opdracht doet hij al langer, net als glasobjecten en voor Pearl al veertien jaar brillen. Zijn contract met C&A, waar nu ook Cindy Crawford een collectie voor tekende, wordt telkens verlengd. “Ze dragen me op handen”, zegt Molenaar na afloop van de show. Hij trekt licht met zijn been vanwege een pijnlijke lies, gevolg van een recente rugoperatie. Maar de show must go on. “Paps heeft het er nog altijd druk mee, maar als je zoals ik doet wat je leuk vindt, dan is het geen werken.”
Frans Molenaar is al ruim een halve eeuw actief in de Amsterdamse mode. Vanaf 1967 showt hij zijn minimalistische kleding in primaire kleuren met kunst als inspiratiebron. In het begin vooral de abstracte werken van Nederlandse Nulgroep-kunstenaars als Bob Bonies en Ad Dekkers. Molenaars kleding heeft nooit opsmuk en is altijd draagbaar. Welke trend de mode ook voorschreef, Molenaar is ook altijd stijlvast gebleven en hij zal de Nederlandse modegeschiedenis in gaan als de ontwerper met de sterkste signatuur.
De show in het Amstel Hotel opende met twee heuplange truien met royale kragen. Eén in het zwart, één in het wit, de witte had schuine met zwart ingebreide lijnen, de zwarte had witte lijnen. Later in de show keerde het lijnenspel ton sur ton terug in spannende lichaamsvolgende jurkjes.
Vrouwelijke mantelpakken met kraagvariaties volgden, uitgevoerd in wollen tweeds: van kleurig gestippeld en geruit tot gemêleerd.
Sterk zijn een zwart jurkje met cape-effect, dankzij de aangeknipte mouwen, en een rechtvallende jas in shocking pink met een enkele zwarte knoop. De kunst van het weglaten.
In feite doet de ontwerper al jaren niets anders dan herinterpretaties showen van decennia geleden. Maar Molenaar komt hier mee weg. Deels omdat zijn strakke, tijdloze vormgeving past in het modebeeld, deels omdat hij altijd zorgt voor trendelementen zoals een jasje met bolstaande opgestikte zakken, die Burberry Prorsum voor deze winter toonde. Modieus zijn ook zijn jurken met vanuit de heup golvende schootjes. Al toonde Molenaar die trend ook jaren geleden al eens, en wie weet waren de jurken van gisteren eerder getoond. Bij Molenaar weet je de laatste jaren nooit zeker of iets gloednieuw is of cultureel erfgoed. De zeven feestelijke zwarte jurken waarmee hij de show afsloot, waaronder een perfect model met een V-vormige diepe ruguitsnede, kwam uit een collectie van tientallen jaren geleden.
Het is net als met de ladyspeaker, ook dit maak je nergens anders mee. En ergens verrijkt de herhaling zijn show. De eerste afspraken stonden na afloop alweer snel genoteerd.
Vandaag in Het Parool. Foto Inez van Lamsweerde, begin jaren negentig.
Reageren is niet (meer) mogelijk.