Top menu

Veel klassiekers, te weinig schwung bij Mart Visser

Het Hilton kon dit weekend bezocht worden in het kader van de Open Monumentendagen. Op zaterdag richtte Mart Visser in het hotel een monument op voor zichzelf. Hij vierde zijn twintigjarig jubileum en veertigste collectie. Vissers coutureshow opende met klassieke dans, gevolgd door veel getailleerde jasjes met kokerrokjes en kleurige, glamoureuze avondrobes. De show eindigde met een witte bruidsjapon waarvan de schouders bezaaid waren met glimmende kraaltjes, binnenkort zal er ongetwijfeld een bruidje in stralen.

Mart Visser (1968) is een ster in Nederland. De roem die hij de afgelopen decennia vergaarde betaalt zich uit in onder andere een vijfjarig contract met V&D waarvoor hij een succesvolle jassen- en modelijn ontwerpt. Vorige maand verscheen zijn derde salontafelboek en de afgelopen jaren bestelden ruim tachtig bedrijven (KLM, Concertgebouw, Hilton) bedrijfskleding bij hem. Ambitie om internationaal door te breken heeft Visser nooit gekend. Waarom ook, met een goede afzetmarkt in Nederland en als je, zoals afgelopen zaterdag, moeiteloos twee maal een Hiltonzaal vult met ruim vierhonderd mensen onder wie een front row van bn’ers. Dat iedereen applaudisseert voor elk van de tweeënzestig getoonde outfits moet onweerstaanbaar zijn voor iedere ontwerper. Visser mag dan niet horen bij de internationale champions league die in Parijs, New York, Londen of Milaan showt, in Nederland is hij een van de belangrijkste nationale spelers.

Voor aanvang van Vissers veertigste show voerden vier danseressen een klassiek dansje op waarbij balletbewegingen overvloeiden in krachtige – strike a pose! – houdingen. Deze ode aan het vrouwelijke lichaam kwam terug in talloze superfeminiene tailleurs (jasje met broek of rok) met sterk getailleerde korte jasjes met afstaande schootjes waarmee de vrouwelijke vormen werden geaccentueerd. Loeistrakke kokerrokjes werden afgewisseld met rechtvallende hoge pantalons. Futuristisch was een zilveren pakje met een ingenieus geconstrueerde schouderpartij en strak lijfje met licht opbollend heupstuk.

Natuurlijk ontbrak ook Vissers handelskenmerk niet op deze jubileumshow: de jurkjas met afstaande schouderkraag en wijd klokkende rok, zijn versie van het romantische New Look silhouet, dat in 1947 werd gelanceerd door Dior. Het uitgesproken silhouet maakt deze winter een comeback dankzij Diors nieuwe artistiek directeur, de Belg Raf Simons, die in juli een eigentijdse variatie toonde.

Dat Mart Visser vakwerk levert staat buiten kuif, sommige jasjes bestonden uit ruim veertig vernuftige patroondeeltjes, maar na de zoveelste getailleerde tailleur-variant ligt voorspelbaarheid op de loer. Eigentijdse schwung ontbreekt. Dat geldt ook voor de avondjurken. Visser kent zijn klassiekers, maar houdt er wel erg krampachtig aan vast. Aanzetten voor een meer verrassende richting zijn er wel degelijk. Als Visser op verzoek na de show zijn favoriete ontwerpen aanwijst, dan zijn dat precies de ontwerpen die eigentijdsheid geven aan de collectie: een elegant wollen pak met heuplang jasje en broek met wijdvallende pijpen, een gouden Oscarwaardige lange gouden avondjurk met een enkele ingehouden draperie aan de voorkant, maar met een spannende open rug aan de achterkant. Sierlijk is een knielang gedrapeerd cocktailjurkje van grijsblauw satijn.

Applaus mag dan nu luid klinken, met het oog op de toekomst kan een afstofbeurt geen kwaad, en dan kan Visser nog twintig jaar mee.

Vandaag gepubliceerd in Het Parool

Gerelateerde Artikelen:


Reageren is niet (meer) mogelijk.