Zoals altijd bij examenshows ontbreekt vooraf de hektiek die normaal bij modeshows hoort. Backstage: beppende modellen, hangerige dressers, relaxte ontwerpers. Totaal geen paniek. Afstudeershows beginnen zelfs redelijk op tijd, ook in Amsterdam. Wie daar gisteren het meest last had van de spanning was Niels Klavers. Sinds hij en Astrid van Engelen vorig jaar stopten met hun modelabel Klavers van Engelen, leidt Klavers de modeafdeling van de Rietveld Academie. En dat betekent ook een nieuwe, en frisse showlocatie. Klavers wisselde de vertrouwde gymzaal in het souterrain van het Rietveldgebouw in voor een lichte langwerpige ruimte in de nieuwbouw van Benthem Crouwel naast de academie, waar drie eindexamenstudenten hun collecties showden.
Een daarvan was Poul Brouwer en hij bleek geobsedeerd door zowel strakke zwarte lijnen als de grillige vlekken van uitgelopen viltstiften. In zijn mannencollectie vloeiden beide letterlijk samen tot unieke dessins die terugkwamen in basic katoenen overhemden. Korte exemplaren maar ook sluik lang als een jurk, zoals waar moslimmannen in lopen. Brouwers sterkste stukken waren een wit, vierkant motorjack voorzien van een zwart lijnenpatroon als een tegelmuur. Brouwer had het jack ook in het bolle, spierwit gewatteerde uitvoering. Aardige collectie die speelde met de begrippen stoer en soft.
Evenals op andere academies heerst ook op de Rietveld het Iris van Herpen-virus. Dit keer met jurken van dun foam (net leer) met horizontale en verticale gelaserde inkepingen. Jolka Wiens kopieerde Van Herpen niet, maar gaf een verfrissende draai aan haar idioom. ‘Plakt’ Van Herpen haar sculpturale ornamenten vaak direct op het vrouwenlichaam, Wiens geslashde jurken, jassen en tops stonden juist wijd af van het lichaam, zoals bij een geslaagd gouden jurkje met tot het middel een verticaal geslashed patroon en een lange rechte wijde jurk met talloze inkepingen die in beweging soms lichaamsdelen toonde.
Plastic, breisels, echt behang, prints geïnspireerd op barok behang, goudfolie en geverfde en geflockte stoffen. In een expressieve collectie toonde Morta Griskeviciute een staalkaart aan technieken en materialen. Brutaal was de Litouwse ook, met een gedurfde mix van materialen, zoals een ‘trui’ met een voorkant van wit lak en raglanmouwen opgebouwd uit een patchwork van breisels en flarden behang. Nog zo’n vervallen schoonheid was het korte goudgele jasje opgebouwd uit lagen scheursels. Griskeviciute herhaalde de techniek in een lange grijzige jas. Begeerlijk was een simpel stijf T-shirt met reliëfprint, broeken ‘bloeiden’ open op taillehoogte, als een omgekeerde schootje zeg maar. Morta Griskeviciute had haar prachtige collageontwerpen geïnspireerd op het werk van de Canadese fotograaf Robert Polidori, bekend van zijn foto’s van de chaos van door oorlog gehavende interieurs.
Foto van Robert Polidori
Amsterdamse Toppie-outifts: er kwam een plechtige serie witte jurkjes voorbij van een 2e jaars student die waren opgebouwd uit lagen kant en transparante stof. Edgy was een andere kraakheldere collectie met foto’s van tropische palmstranden op borsthoogte. Derdejaars textielstudent Elisabeth Leerssen showde basic truien met ingebreide kreukels, alsof de truien ineengefrommeld waren en vervolgens gladgestreken. De eerste bestellingen heeft ze vast al binnen.
Reageren is niet (meer) mogelijk.