Top menu

Thekla Reuten, ambassadrice van de Groene Film, opent vanavond de Green Film Making Competion in Eye. Een interview

Vanavond vindt in het EYE de finale van de Green Film Making Competition plaats. Op deze Avond van de Groene Film strijden zes finalisten om de hoofdprijs van 20.000 euro. Daarvoor moeten ze een korte fictiefilm van niveau maken die bovendien op een zo duurzaam mogelijke wijze is geproduceerd. Maar wat is zo duurzaam mogelijk? Een gesprek met actrice en ambassadrice Thekla Reuten over voorverwarmde trailers, vegetarische catering en de nodige groene schop onder de kont van de filmindustrie.

Thekla, wanneer realiseerde je je dat een film maken veel groener kan?

Ik weet nog goed dat er een moment was dat ik dacht hoe raar de gang van zaken op een filmset kan zijn. Dat was toen de verwarming of airconditioning in mijn trailer altijd aanstond, ook al zat ik er niet vaak in. Overbodig. Maar de mensen op de set zijn nu eenmaal zo gedrild, ze zijn eraan gewend dat het zo gaat.

En nu? De eerste dag op de set leg je uit dat voor jou de trailer niet de hele dag verwarmd hoeft te zijn?

Ja. Dan duurt het maar even voordat een trailer warm is. Na een koude dag op locatie vind ik het geen ramp om binnen mijn jas 10 minuten langer aan te houden.

Vanavond is het dan zover, de Avond van de groene film. Waarom is het belangrijk dat deze avond er is?

Het gaat in eerste instantie om de duurzame impuls die de Nederlandse filmindustrie nodig heeft. Ik zie het als een soort schop onder de kont, die heeft elke industrie eigenlijk nodig. Bij een filmproductie komt veel geld en tijdsdruk kijken maar duurzame veranderingen hoeven niet ingewikkeld te zijn. Er is dus een behoefte op om een nieuwe manier naar het productieproces te bekijken.

Zijn de films van de finalisten speciaal voor de Green Film Making Competition geproduceerd?

Ja, dat klopt. De finalisten hebben van het Filmfonds een budget van 10.000 euro per film gekregen. Ze moesten wel eerst een business plan presenteren en aangeven op welke manier ze zo duurzaam mogelijk wilden gaan produceren. De finalisten zijn meestal jonge mensen en pioniers op dit gebied.

Ik las dat ook het Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie een deel van de jury vormt. Ondanks de bezuinigingen op kunst en cultuur is de groene film dus wel iets waar de overheid in gelooft?

De geldprijs van 20.000 euro komt ook van overheid. De overheid heeft dus inderdaad een duidelijke stem, crisis of niet. Ik zie de hele crisis sowieso als een algeheel moment van bezinning. Juist op dit soort momenten is het goed om eens goed en rustig te kijken naar dingen die zich afspelen op het gebied van milieu.

Kan Nederland, met onder andere deze overheidssteun, een voorbeeldfunctie gaan spelen of is men in andere landen ook bezig met de groene film?

In Engeland en Amerika is men ook volop bezig met duurzame filmproductie. Maar we hebben hier in Nederland nu wel een echte primeur met de eerste wereldwijde groene filmcompetitie. Er is nu ook interesse uit Duitsland en er komt volgend jaar een vervolg op de competitie. We staan dus zeker aan het begin van iets.

Wat is bij het maken van een film doorgaans het minst milieuvriendelijke aspect en hoe kan dit groener?

Vooral het transport, niet alleen acteurs en actrices moeten worden ingevlogen maar soms moeten hele filmcrews naar verre locaties worden vervoerd. De meest voor de hand liggende oplossing is om te kiezen voor andere, minder milieubelastende transportmiddelen, zoals de trein. Maar dit is natuurlijk niet altijd haalbaar qua tijd en planning. Bovendien, iemand als Nicole Kidman komt nu eenmaal niet met de trein. Een ander minder milieuvriendelijk aspect is het energieverbruik, wat deels wordt veroorzaakt door de belichting. Er is nu weliswaar LED licht maar dit blijft toch vrij koel licht en is minder daarom esthetisch gezien minder geschikt. Hier is nog geen technische oplossing voor maar er wordt wel aan gewerkt.

Hoe hebben de finalisten hun films zo groen mogelijk geproduceerd?

Om terug te komen op het transport, het is gebleken dat het vervoer van en naar de filmsets gemakkelijk veel efficiënter kan. In plaats van dat 30 mensen met hun eigen auto naar de set rijden, kunnen er net zo goed 3 busjes ingezet worden. De ervaring van de finalisten is dat dit gezamenlijke vervoer niet alleen groener is maar ook gezelliger en socialer. Uiteindelijk bevordert het op die manier het werkproces. Bovendien is het ook goedkoper. Een ander voorbeeld is de catering. Zo bleek dat mensen er helemaal geen problemen mee hebben als er niet iedere dag vlees op het bord ligt. Als er overleg over dit soort dingen plaatsvindt dan is er een grote kans van slagen en tegelijkertijd creëer je een bewustzijn.

Je bent niet alleen ambassadrice maar ook lid van de jury. Dit lijkt me een lastige opgave want wat is nu belangrijker, een kwalitatief goede film of een zo duurzaam mogelijk geproduceerde film?

Ik wil voorop stellen dat de kwaliteit centraal staat, het moet gewoon een hele goede film zijn. Maar groen produceren en kwaliteit sluiten elkaar zeker niet uit. Voor het duurzame gedeelte is er een heel puntensysteem aan de hand waarvan de films beoordeeld worden. Een film die niet duurzaam is geproduceerd, kan dan al niet meer winnen. Sterker nog, die wordt gediskwalificeerd!

Op het gebied van duurzame voeding ligt de nadruk nu vooral op het lokale; niet alles hoeft van de andere kant van de wereld worden ingevlogen. Is een dergelijke insteek niet ook bij filmproductie mogelijk?

Het zou mooi zijn als het kan maar het lijkt me ook moeilijk. Uiteindelijk wil je ook de mooist mogelijke locatie voor een film om een bepaalde kwaliteit te krijgen. Het creatieve staat dus wel bovenaan. Dat neemt niet weg dat je dan alsnog gaat kijken hoe de film op een zo duurzaam mogelijke manier geproduceerd kan worden. Het is altijd een overweging, vaak ook een persoonlijke. Ik zie het zelf ook als compenseren. Voor mijn werk moet ik misschien vaker vliegen maar ik hoef niet perse naar de Seychellen te vliegen voor mijn vakantie. En als het kan, ga ik met de trein.

Groen is inmiddels ook een aardig thema in modeland. Steeds meer modehuizen lijken zich bewust te zijn van het belang van een milieubewust imago. Geldt dit ook voor de filmindustrie?

Over mode gesproken, kleding in de film zou groener kunnen. En dan bedoel ik niet alleen dat actrices op de rode loper een avondje een duurzaam ontwerp dragen maar ook de daadwerkelijke kostuums in de film. Het zou toch leuk zijn als er een kek ecologisch verantwoord Gucci jurkje te zien is in de film. Ik zie duurzaamheid in de film niet zozeer als een marketing ding. Het moet echt iets vanzelfsprekends worden en erbij gaan horen.

Dan nog een laatste modevraag, in welke duurzame creatie betreed je vanavond de groene loper?

Ik draag een met de hand geverfde organic zijde jumpsuit in zachte groen- en blauwtinten van Elsien Gringhuis, winnares van de eerste Green Fashion Competition. Ik vind het heel belangrijk om conscious en toch fashionable de groene loper op te gaan.

Door Jan-Clemens Hoek


Gerelateerde Artikelen:


,

Trackbacks / Pingbacks

  1. Webredactie voor greenfilmmaking.nl | Dagmar Holtman - 5 juni 2012

    […] een groene slag gemaakt kan worden dan is het wel de filmindustrie, vindt ook GFMC-ambassadrice Thekla Reuten. Yours truly, a.k.a. Tekstschrijvert, verzorgde hiervoor de content en […]