Op 22 mei ziet heel Europa het kostuum waar Anouk Wipprecht de laatste weken aan heeft gewerkt. Eén van de kandidaten van het Eurovisiesongfestival zal volgende week haar ‘wearable technology’ dragen. Maar wie het is, moet een verrassing blijven. Afgelopen vrijdag, op de deadlinedag, leverde het ontwerp nog een hoop stress op. “Tijdens het doorpassen is het altijd afwachten of alle technologie werkt”, zegt Anouk Wipprecht (27) vanuit haar woonplaats Wenen waar ze samenwerkt met Aduen Darriba die net als zij gefascineerd is door kunstmatige intelligentie en robots.
Deze week is Wipprecht in Nederland voor het Dutch Electronic Art Festival (DEAF), een vijf dagen durend evenement over technologie en design met debatten en workshops over een nog vrij onontgonnen gebied. In het modegerelateerde programma Crafting the Future laat Wipprecht vrijdag onder andere haar Smoke Dress zien, een jurk aangestuurd door een draadloos systeem van sensoren en microcontrollers. In eerste instantie trekt de jurk aandacht met kleine blinkende LEDjes, maar zoekt iemand toenadering dan spuit er een dikke laag rook uit. Ze vertelt dat ze op die manier met techniek via kleding emoties oproept.
Anouk Wipprechts wil met ‘wearable technology’ de huid herontwerpen. Dat doet ze met stoffen die van kleur veranderen, zogenaamde smart-textiles, of met bühnekleding waar ze elektronica in verwerkt. Voor zangeres Fergie van de Black Eyed Peas maakte Wipprecht laarzen en een schouderstukje van glimmend Luminex met glasvezels waar bewegend licht uitstraalde. De popster trad er mee op in de pauze van de door tientallen miljoenen televisiekijkers bekeken Superbowl in 2011. De oplichtende kledingstukken gaven een extra dimensie aan het optreden.
Wipprecht ziet zichzelf meer als productontwikkelaar dan modeontwerper. Haar modellen zijn nooit af. “Zodra ik weer geld heb geef ik bestaande ontwerpen een update.” Haar wearables worden ook anders geshowd dan ‘gewone’ mode. Wipprechts muze, performer Lara Aimée, gaat vrijdag in de Smoke Dress een dialoog aan met publiek. Ze wil de toeschouwers aanzetten tot een handeling, zoals het beantwoorden van een vraag die Wipprechts cocktailjurk Daredroid op een display laat zien. Het juiste antwoord beloont die jurk door via ingebouwde rubberen buisjes een lekkere cocktail te bereiden.
Wipprecht studeerde twee jaar geleden af aan de HKU Utrecht. Als puber sluimerde bij haar al het idee om stof te laten bewegen met motortjes. Op de kunstacademie mislukte nog wel eens iets. Bijvoorbeeld toen ze stof sensueel wilde laten stralen met lichtflitsjes bleek dat de sensoren niet goed genoeg afgesteld konden worden. Nu kan ze wat ruim tien jaar in haar hoofd zit echt laten gebeuren. “Microcontrollers en chips worden kleiner en goedkoper en zijn makkelijker te integreren. Draadloze verbindingen maken veel mogelijk, batterijen worden beter, licht kost minder energie en smart textiles worden steeds slimmer.”
Het is kleine wereld die zich bezighoud met draagbare technologie. Popsterren of bedrijven zoals Philips of de Walt Disney Studio’s komen al gauw uit bij Wipprecht als ze iets specifieks zoeken in de wearable technology sfeer, zoals de laarzen van Fergie. Of ze komen uit bij de ontwerper die haar inspireerde, Moritz Waldemeyer, die werkte met modeontwerper Hussein Chalayan en voor U2’s Bono een laserpak maakte. De Duitser is ook present op DEAF en volgens Wipprecht is hij ‘technisch retegoed”.
Vandaag in NRC Handelsblad
DEAF2012. Festival Tot en met 20 mei in Rotterdam en Amsterdam op verschillende locaties. Tentoonstelling van 17 t/m 3 juni in Rotterdam. www.deaf.nl
Reageren is niet (meer) mogelijk.