Petra Lunenburg is mode-illustrator voor bladen als Elle, Marie Claire, Dash, View2 en Glamcult. Draw the Curtain, heet haar expositie in Sprmrkt. Daar exposeert ze 45 toegepaste mode-illustraties die zijn ingelijst in een soort van zakjes alsof je ze zo mee kunt nemen. Ook hangt er een aantal grote doeken van 3,5 bij 3 meter. Lunenburg presenteer ze als wandkleden. “Het zijn uitvergrotingen van lijntekeningen, zo ontstaat er een nieuwe laag in mijn werk.”
Jij maakt niet van die typische, girlie, mode-illustraties. Die van jou prikkelen.
Voor mij zijn het mode-illustraties, maar je kunt niet precies ‘lezen’ hoe de getekende outfit eruit ziet.
Je geeft een nieuwe dimensie aan mode-illustreren…
Ja, ik geef het een conceptmatige waarde.
Stel, een modeblad stuurt je een foto van een look, hoe ga je dan te werk?
Ik kijk er naar, en nog eens, en nog eens. Dan begin ik met een best truttige tekening waar alles op en aan zit. Vervolgens ga ik het nog eens vijftig keer tekenen – nou ja heel vaak – en pas dan kom ik tot de essentie. Ik blaas er nieuw leven in, dat is het uitgangspunt. Ik wil geen reproducties maken.
Je was onlangs in New York en volgde daar tekenlessen, wat voor weerslag heeft dit gehad op je werk?
Ik ben technisch beter gaan tekenen, ik heb in New York maandenlang modeltekenlessen gevolgd. Het ging daar niet over hip, maar puur om techniek.
Kon je die lessen niet volgen in Nederland?
Ik heb gezocht, het bestaat wel, maar niet zo intensief.
Je bent fan van fotograaf Helmut Newton, op welke manier heeft zijn werk jou beïnvloed?
De houdingen. Toen ik terug kwam uit New York heb ik opnieuw zijn foto’s bekeken, en ik wilde niets anders dan daar tekeningen van maken. Zijn werk heeft iets beangstigends maar ook iets liefelijks. Dubbel ook is de macht van de vrouw en die tegelijk onderdanig is. Als mijn werk niet één van die twee aspecten heeft, is het voor mij niet geslaagd.
De echtheid van de vrouw vind ik mooi, oneffenheden zijn niet weggepoetst. In foto´s van Helmut Newton uit de jaren zeventig zie je veel oneffenheden. Een tekening van een mooie vrouw is maar saai.
Heb je voorbeelden uit de mode?
Als voorbeeld van een Nederlandse illustrator die veel bereikt heeft en met dezelfde middelen verschillende verhalen kan vertellen is dat Piet Paris. Ik blijf graag kijken naar de klassieke mode-illustraties van René Gruau en andere tekenaars uit de jaren vijftig.
Je bent net als Piet Paris ook van het handwerk..
Juist de beperkingen vind ik aan het tekenen heel mooi. Computerwerk geeft mij geen voldoening.
Staan er momenteel genoeg illustraties in bladen?
Wat mij verbaast is dat adverteerders er weinig gebruik van maken. In de jaren tachtig nog wel, vervolgens kwam de digitale illustratie op.
Ik dacht dat er door de crisis wel een opleving zou komen van illustraties, want tekenen is goedkoper dan het produceren van hele fotoshoots. Misschien neigen mensen in crisistijd naar luxe en zien ze liever fotografie dan handgetekend beeld.
Misschien is de crisis nog niet erg genoeg haha..
Haha, je ziet soms wel illustraties toegepast op heel ‘veilige’ producten zoals huidverzorgingsproducten, of grappige kleine dingetjes. Het mag wel wat meer!
Nou, ga er aan werken!
Jaja precies. Je moet mensen op een idee brengen. Ze moeten overtuigd worden, bijvoorbeeld op mijn expositie door de ‘gordijnen’. Ik hoop dat mensen op het idee komen om ze toe te passen in hun interieur.
De expositie Draw the curtains van Petra Lunenburg is tot 27 mei in SPRMRKT, Rozengracht 191, Amsterdam. Prijzen vanaf ca. € 390 tot € 700 voor tekeningen, grote doeken 3500 euro. www.petralunenburg.com
Reageren is niet (meer) mogelijk.