De Vlaming Peter Philips is een multitalent. Na een grafische opleiding wilde hij modeontwerper worden, maar uiteindelijk trok de magie van make-up het meest. In gesprek met Chanels creative director make-up, die vrouwen op hun mooist wil laten zien.
“Ik vind lipstick fantastisch!” zegt Peter Philips, “Als object is het heel mooi, maar ook het gebaar van een vrouw die het aanbrengt, zó gesofistikeerd sexy.”
Maar, vroeg hij zich vier jaar geleden af, waarom draagt vrijwel geen vrouw het? Intrige voor het product was er, maar ook drempelvrees. “Jonge vrouwen associeerden het met te veel make-up en met oma en met cliché lipstickcampagnes met vrouwen met knalrode lippen. Zo zie je vrouwen niet op straat hoor.” Philips lanceert in 2010 Rouge Coco, een glossy lipstick met tinten zoals bruin, rood tot zachtroze. Zo verleidt hij jonge vrouwen massaal om de eerste stap te zetten met lipstick. Tevreden: “Ja, dat was een geslaagde campagne.”
Observeren, eindeloos nadenken, creëren. De Vlaamse Philips doet het 24/7, dag in dag uit. Vorig jaar alleen al bedenkt bij vierhonderd nieuwe kleuren, dat is ruim een kleur per dag. “Veel ja.” beaamt hij. Soms tankt hij even bij. Kerst bracht hij door in totale afzondering met wat boeken. Ook dan laat zijn werk hem niet los. Logisch.“Mijn job is een creatieve job, een plezier, geen dwang.”
Peter Philips heeft een topbaan. “Oef, heb je even,” en hij somt op wat hij allemaal doet als creatieve directeur cosmetica van Chanel. Jaarlijks ontwerp hij alle make-upproducten (van oogschaduw, lippenstiften, blushers, foundations tot nagellakken) én de thema’s, alle kleuren en texturen voor vier hoofdcollecties: lente, zomer, herfst, kerst plus tussencollecties. “Hoe een vrouw er ook uitziet, waar ze ook woont; in Azië, Amsterdam of Australië, mijn doel is dat elke vrouw met drie of vier producten nieuwe looks kan maken.” Daarnaast presenteert hij alle collecties persoonlijk aan de internationale pers en voert elk jaar de make-up uit voor zes Chanel shows (twee coutureshows, twee keer prêt-à-porter en éen cruise- en éen métiers d’arts- collectie).
Verder werkt hij mee aan alle Chanel beautyshoots en campagnes. Dat laatste zit aanvankelijk niet in de deal die hij vijf jaar geleden sluit als make-upartist met Chanel, maar is gegroeid door de goede samenwerking met Karl Lagerfeld, artistiek directeur mode van Chanel. En alsof dit nog niet genoeg is voert Philips naast zijn fulltime baan ‘als hobby‘ de make-up uit voor de shows van Alexander McQueen, Dries Van Noten, Jil Sander, Fendi en Raf Simons. Chanel laat hem daar vrij in, al mag hij niet werken voor ontwerpers met een eigen make-uplijn.
De twintig vrije dagen die hem jaarlijks resten ‘offert’ hij op aan shootings. “Ik ben een enorm fan van fotografie, shootings zoals de Jil Sander-campagne doe ik daarom doodgraag. ” Veel verzoeken slaat hij af, soms ook opdrachten van topmodebladen want Philips werkt ook graag met een beginnende modeontwerper of fotograaf, het voorkomt legt hij uit dat hij vervalt in routine. Verbazen doet de 44-jarige make-up artiest zich regelmatig, over het fenomeen Lady Gaga bijvoorbeeld.
Philips vindt niet enkel haar make-up en looks inspirerend, maar vooral het concept Gaga. “Ze besloot, als nog onbekende muzikant: oké ik moet iets doen om mezelf te verkopen, en oké ik ga totaal extreem. Volgens een marketingstrategie werd ze een product.”
Gold dit een eeuw terug ook niet voor Gabrielle ‘Coco’ Chanel (1883-1971)? “Gabrielle was zeker ambitieus, maar een planning had ze niet. Als opportunist greep ze kansen. Pas op latere leeftijd creëerde ze die. Vergeet niet, toen Chanel begon was een ondernemende vrouw exemplarisch. Lady Gaga’s doel was om een product te maken van haarzelf. De jonge Gabrielle had als doel om zelfstandig te zijn, niet vanuit feministische reden, maar als vrouw die van het leven wilde genieten en niet afhankelijk wilde zijn van mannen.”
Dat de rebelse Française uiteindelijk op onnavolgbare wijze een mode-imperium uit de grond stampt weet de hele wereld. Ambitie is ook Peter Philips niet vreemd. Hoewel beauty en mode hem altijd al boeien, duurt het best lang voordat ‘de klik in zijn wispelturige kop’ komt. “Ik wilde altijd 10.000 dingen doen.”Na een grafische opleiding, studeert hij in 1993 af in mode aan de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten. Tijdens de zware opleiding beseft hij dat hij niet díe grote passie bezit die noodzakelijk is om als modeontwerper te slagen. Hij krijgt wel enorm respect voor ontwerpers, “Het maken van een collectie kost bloed zweet en tranen, ik weet dat, als ik meewerk aan een show of shooting in dienst werk van de ontwerper. Ik vat een opdracht nooit op als de Peter Philips show.”
Wat Philips op de academie ook ontdekt is dat het héle universum van mode hem mateloos boeit. De make-up klik komt als hij ziet hoe backstage bij een show modellen transformeren, en als hij ziet dat make-up een belangrijk deel van mode aan het worden is voor de moderne vrouw. “Make-uppen, dat moest ik doen dan! En niet verder zoeken.” Het is een dappere beslissing in een tijd dat het beroep visagist nog niet is benoemd, en dat als hij zich in 1995 wil registreren als zelfstandige dat dus moet doen als stylist.
Dat is nu 17 jaar geleden. Peter Philips groeit op in Antwerpen, in de Nationalestraat waar zijn ouders, inmiddels met pensioen, een fijnkost slagerij runnen. Als een buitenbeentje, zo omschrijft Philips zichzelf als kind, zit Philips terwijl zijn leeftijdgenootjes op zaterdagmiddag het liefst buiten met elkaar spelen, gekluisterd aan de buis. Geobsedeerd bestudeert hij Hollywood zwart-films met filmsterren zoals Katherine Hepburn, Fred Astaire, Ginger Rogers die er volgens hem allemaal fantastisch uit zien. Philips’ vele televisie uren zijn niet voor niets geweest. Hij houdt er een make-uptechniek aan over die hij nog dagelijks toepast. “Ik kijk, voordat ik met een make-up begin, altijd eerst enkele seconden naar het gezicht van het model, dan doe ik alsof het zwart-wit is. Ik zie dan puur de vorm, zonder reflectie of afleiding, daarna begin ik met het sculpturen van de vorm, dat kan een hartvorm zijn, of het vergroten van ogen.”
Terug naar Philips jeugd in Antwerpen waar zijn moeder de mode in huis haalt via de Avenue, het Nederlandse avant-garde blad, vol waanzinnige modereportages die hij tot zijn spijt tijdens zijn grafische opleiding verknipt omdat hij beeld nodig had voor collages.
De modewereld komt echt dichtbij in de slagerij waar allerlei ‘paradijsvogels’ die studeren op de kunstacademie, ‘s middags een broodje komen halen. Als modestudent kijkt hij op tegen Ann Demeulemeester en Dries Van Noten die hij op school ziet rondlopen, nauwlettend volgt hij de Zes van Antwerpen, waarvoor hij later mee werkt.
In 1993 na zijn academietijd, als Philips zijn roeping heeft gevonden, gaat hij er honderd procent voor, hij schrijft zich in 1995 in bij een Brussels agentschap die het wel interessant vind, een visagist met een academie-achtergrond. Verbazen doet het hem nog altijd dat hij na slechts één rustig maandje al omkomt in opdrachten voor bladen als Libelle en Flair.
Tussen die klussen door experimenteert hij veel, werkt samen met twee oud-klasgenoten, de nu beroemde stylist Olivier Rizzo en topfotograaf Willy Vanderperre die alweer jaren werken voor alle toonaangevende designers. In de jaren negentig maken ze als dreamteam internationaal naam en faam. Philips vestigt zich in New York waar hij in 2008 wordt benaderd door Chanel en verkast naar Parijs, en is al snel verantwoordelijk voor een reeks successen waaronder Rouge Coco, opplakbare Chanel tatoeages, en ook wordt Chanel door Philips van alle luxe merken nummer 1 op gebied van nagellakken. Dat zaadje wordt gepland in 2007, dan krijgt hij als eerste opdracht, het ontwerpen van een minicollectie nagellak voor een Chanelwinkel opening in Los Angeles. Hij ontwerpt geel, lila, koraal en fuchsia. Het succes van de op popart geïnspireerde tinten wordt overtroffen met Jade, de mintgroene tint voor herfst 2009 veroorzaakt een ware run op het flesje. Philips blijft er nuchter onder: “Ik heb geen groene nagellak uitgevonden! Dat bestond al, maar op het moment dat ik er mee kwam had het alle reden om te bestaan omdat het paste in de context van de show en als een extra accessoire, bedacht door een modehuis waarvan vrouwen weten dat alles wat Chanel creëert gebeurt met respect voor de vrouw. Net als Karl ooit een Chanel surfboard bedacht, humoristisch, maar nooit belachelijk. We zijn er niet op uit om de vrouw te ridiculiseren.”
Er ontstaan een heuse nagellakrage, waarin andere merken volgen. Volgen, dat is iets wat Philips nooit zal doen. Dat kan, zegt hij omdat hij werkt als creator in een studio die niet geleid wordt door een marketingteam dat kijkt wat er al op de markt is. “We kunnen risico’s nemen, zoals met Rouge Coco, bedacht in een periode dat vrouwen amper lipstick dragen. Kom daar maar eens op als marketingteam, dan gebeurt ech niet hoor,“zegt Philips die nu werkt aan nieuwe make-upproducten voor lente 2014, hij werkt altijd achttien maanden vooruit. Uitdaging is het uitvogelen van een concept waar iedereen wat in vind. Of hij een volgende kaskraker kan aanvoelen? Nee, echt niet. “Met trends”, benadrukt Philips,“ moet ik me niet bezig houden. Weet je ik kan de meest ongelofelijke gekke producten bedenken die alle tijdschriften halen, maar als niemand ze koopt, laat het dan maar voor mij. Vrouwen voelen het wel aan of een product is om mooi te maken, en als ze het kopen wordt iets een trend.
Voor de Chanelshow met de nieuwste mode voor winter 2012 die deze week wordt getoond, is Philips eind januari begonnen, eerst neemt hij dan gemoedelijk met Karl Lagerfeld, Karls ontwerpschetsen door, en is het een kwestie van goed kijken en luisteren en aanvoelen “We werken voor het zelfde huis en ik respecteer Karls stijl, weet wat hij graag ziet, en moet het zo maken dat de consument het ook wil.”
Vijf jaar werkt hij nu voor Chanel. “Als ik hier ooit stop…, peinst hij, “ja wat kan ik hoger doen”? Resoluut. “Dan ga ik iets totaal anders doen, een nieuw ambacht.” Ik heb veel gedaan, in niet in eerste instantie om carrière te maken, maar omdat ik het graag deed en goed werk wilde leveren. Uiteindelijk is dat uitgemond in een carrière waarvan ik nooit had kunnen dromen.”
Alle beeld: 2012 Spring-Summer Haute Couture, CHANEL Show Backstage, Makeup Peter Philips,
CHANEL, photographer Vincent LAPPARTIENT
Eerder gepubliceerd in Het Parool
Reageren is niet (meer) mogelijk.