Verscholen in het hart van de Marais zetelt sinds vorige maand het Franse equivalent van RA Antwerpen; RA Parijs, platform voor jonge ontwerpers, nu ook in de stad der liefde.
“In RA Parijs hebben we een paar designers die hier beter begrepen worden dan in Antwerpen.” Aldus store manager Laurent Kaus. De vraag was wat het verschil is tussen RA Antwerpen en RA Parijs? Omdat orkaan Modeweek over de Franse hoofdstad raast en haar inwoners in een tijdrovende wurggreep houdt, zijn de creatief directeuren van deze toonaangevende conceptstores, Romain Brau en Anna Kushnerova –let op de eerste letter van hun voornamen-, niet present.
Gezien de grote aanwezigheid van pers en inkopers tijdens de Parijse modeweek, besloten Romain en Anna om selectie te maken van vier veelbelovende modeontwerpers en die, geheel in de geest van het concept van de winkel, te tonen aan het publiek. Afgelopen weekend lieten, op uitnodiging van RA, Niels Peeraer, Paula Selby Avellaneda, Elise Gettliffe en Anna Kushnerova hun nieuwste collectie zien. Het kwartet dat afstudeerde aan de modeafdeling van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, onderscheidt zich door innovatie in hun werk. De eerste twee waren aanwezig en spraken honderduit over hun werk.
Paula Selby Avellaneda maakt kostuumcollecties op bestelling voor muzikanten onder de naam ‘House of matching colours’.
MB: Ik zie allemaal verschillend gekleurde motorjassen in diverse soorten leer met lange franjes hangen. Worden die besteld door muzikanten?
PSA: De kleren voor op het podium maak ik op maat voor de muzikant. Ik heb stukken voor Peaches en Saint Saviour gemaakt. De motorjassen, van Argentijns leer, zijn gewoon voor de verkoop. Tijdens een modeweek maak ik ook nog een collectie zodat mijn bedrijf blijft bewegen. Ik ga deze zomer terug naar Argentinië, waar ik vandaan kom, en ik begin daar met mijn beste vriend een label. We zullen ons richten op vrouwenkleren. Veel bewerkte jurken. Psychedelisch rock ’n roll, maar dan heel erg tailored.
MB: Is er ook zoiets als een Argentina Fashion Week?
PSA: Ja, maar dat is verschrikkelijk stom. Er wordt daar ontzettend veel gekopieerd.
MB: Daar kunnen ze in Amsterdam ook wat van.
PSA: Uiteindelijk wil ik terug naar Europa. Ik houd dan hier mijn shows en ik produceer daar. Ik wil iets doen voor mijn land dat er economisch gezien ontzettend slecht voor staat. Eigenlijk heb ik helemaal geen reden om zo patriottisch te zijn, maar het is een gevoel. De fabrieken, die sowieso al niet goed waren, sluiten allemaal door de crisis. Toch wil ik geloven dat ik daar beter kan produceren dan in China of Europa. Ik studeer nu Business Management, gespecialiseerd in de mode-industrie.
MB: De kunstacademie leert je niet hoe je je bedrijf succesvol moet maken?
PSA: Nee totaal niet. Na het afstuderen is het één grote verwarring. Je weet niet wat je moet doen. De werkdruk is zo groot geweest in de maanden ervoor, sommigen storten compleet in. Drie nachten niet slapen is eerder regel dan uitzondering.
MB: Ik denk dat ze je zo goed mogelijk hebben willen voorbereiden op het onbeschermde leven na de academie.
PSA: Oh absoluut. Het was het allemaal meer dan waard. Het was het beste wat ze ons konden geven, zeker weten. Het geeft je alle vaardigheden die je nodig hebt om te doen wat je wilt doen. Dat is pas totale vrijheid.
MB: Niels, je won vorig jaar met je afstudeercollectie vijf prijzen. Je bleef, tot vermaak van het aanwezige publiek, maar naar voren lopen. Wat heb je daarna gedaan?
Niels: Haha… Ja dat klopt ja. En weer Niels Peeraer…. Na een lange pauze ben ik verhuisd naar Parijs voor mijn werk en mijn vriend woont hier ook. Ik sta hier nu ingeschreven als artisan (ambachtsman). In het derde jaar van de Academie won ik ook al een prijs van Delvaux -het oudste luxe lederwarenhuis in België. Ik mocht een accessoire ontwikkelen en integreren in mijn afstudeercollectie. Het werd uiteindelijk zelfs een limited edition van vijf stuks. Ze waren binnen één dag uitverkocht. Tijdens mijn studie begon ik eigenlijk al een beetje met deze commerciële accessoirelijn.
MB: Ik zie dat de collectie gaat over je grote passie; Azië.
Niels: Ik ben ermee geboren denk ik. Ik vermoed ook dat ik in mijn vorige leven een geisha was. Haha.. Dit hoofddeksel lijkt op geishahaar. Mijn herfst/winter 2012 collectie heet ‘the lotus and the snake, the curse of the white fox’ en gaat over een jongetje en meisje die hun familietradities, zoals het symbool en haardracht, willen beschermen. De ruzies tussen verschillende Japanse clans zorgde ervoor dat hun familie zich niet in hun traditionele haardracht op straat mochten tonen. Ik heb elementen uit de haardracht vertaald in de accessoires en het derde oog, dat overal terugkomt, is hun familiesymbool. De rugzak is een directe vertaling. De andere accessoires zijn daar weer van afgeleid en daarom abstracter. Door het dragen van de accessoires zetten het broertje en zusje de tradities voort.
De Vlaamse ontwerper gebruikt niet chemisch gekleurd leer. Het stelsel van riemen en verbindingsstukken komt van paardentuig en is compleet met de hand vervaardigd. De crèmekleurige hazewindhond van Romain Brau besnuffelt ons. Zijn kleur komt bijna overeen met die van de accessoires. Ze zoude de hond niet misstaan.
Niels: Ik ga dus ook een accessoire voor hem maken. Hij krijgt waarschijnlijk een ketting met een strikje van me.
MB: Wie dragen je ontwerpen. Of wie denk je dat je ontwerpen zullen dragen?
Niels: Ik vermoed de jonge Aziatische generatie. Zij appreciëren de unieke stukken en wachten niet zo op massaproducten zoals we dat hier doen. De decoraties op de accessoires zijn afneembaar zodat het een stuk mannelijker wordt. Ook dacht ik praktisch over de maat. Alles is op laptop-, iPhone-, iPadformaat gemaakt. Zodat mijn werk ook gewoon functioneel is.
Niels Peeraer en House of matching colours worden onder andere verkocht bij RA Antwerpen en RA Parijs.
www.notjustalabel.com/nielspeeraer
www.houseofmatchingcolours.com
Door Martino Bidotti
Reageren is niet (meer) mogelijk.