De vraag die de derdejaars AMFI-studenten zich afvroegen voor hun jaarlijkse Individualsshow: “In wat voor tijd leven we?”. Een zoektocht naar identiteit en vergankelijke zekerheden. De financiële crisis is een populair thema tijdens de zestiende editie van de Amsterdam Fashion Week.
Kortom het was een statement-show waarvan werd genoten: de catwalk bezaaid met zwarte confetti, was het toneel van opstand en strijd tegen onrechtvaardigheid. Marcherende modellen leken overlevenden van een Mad Max-achtige post-nucleaire apocalyps, Een duistere anonieme wereld waarin alleen een nomadische levensstijl bescherming biedt tegen geldbeluste bankiers en corrupte systemen. De ondefinieerbare en gelaatbedekkende kledingstukken, waaronder gasmaskers, oversized hoodies, sjaals en (geld)wolfmaskers wekten een anarchistische sfeer op, waardoor we eigenlijk een modieuze Occupy-beweging voorgeschoteld kregen. Opvallend waren de ‘rijk’ uitziende stoffen, waaronder tweedehands bont en erg mooi zwaar leer voor een beschermd gevoel.
Topstukken van de collectie waren een jumpsuit met leren stukken en een doorschijnende gebreide zwarte jurk. Het was een sterke collectie die jammer genoeg werd overschaduwd door onsamenhangende muziek en een rommelige choreografie. Het feit dat de gehele collectie door acht talentvolle jonge modestudenten binnen slechts twintig weken van A tot Z is uitgevoerd verdiend waardering, en het maakt de overeenkomsten met de duistere ontwerpen van Rick Owens vergeeflijk.
Martino Bidotti
Foto: Peter Stigter
Reageren is niet (meer) mogelijk.