(Foto’s Peter Stigter)
Ze gaan shabby gekleed, ze zijn kijken wezenloos. Sommigen hebben een jutezak over hun hoofd. Anoniem. Op een irritant repeterende, maar ook betoverende hare krishna-riedel, loopt een stelletje landlopers in het industriële Machinegebouw op het op Westergasfabriekterrein. Ze zijn altijd onderweg. Geld nodig? Dan knallen ze toch iemand overhoop, of ze beroven een bankje. En verder zwerven maar weer met dat verrotte leven. Een dergelijk verhaaltje kun je zo projecteren op You fine-haired Sons-of-Bitches, de tweede collectie van Marije de Haan die in 2010 afstudeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag.
Denk die verstikkende jutezakken over de hoofden weg, en wat overblijft is een stel draagbare kleren. Een comfortabele wollen vest/jas, ernstige destroyed baggy jeans met omgeslagen pijpen, een overhemd van spijkerstof, donkerblauw met krijtstrepen, een zwart-wit verticaal gestreept exemplaar met vierkante opgestikte zakjes op taillehoogte, nog meer broeken met laaghangende kruizen, normaal om te haten, in de context van deze collectie ergeren ze niet.
Sommige engerds hebben een muts op, of een smal gebreid sjaaltje om hun nek. Een jutezak was versierd met een borduursel. Vertederend. Gemaakt door moeder, oma, een zoete herinnering aan vroeger? De details waren het enige menselijke aan de landlopers, maar vertrouw ze nooit.
Een geniale collectie!
Klik op de link voor een interview met Marije de Haan, afgenomen vlak voor de Fashion Week:
http://www.independentfashiondaily.com/3042/marije-de-haan-ik-wek-graag-unheimische-gevoelens-op/
Reageren is niet (meer) mogelijk.