Bij Prada bedekt een rood kleed de vloer, het is versierd met grafische Inca motieven, tenminste dat dachten Piet Paris en ik: het moest een art deco patroon voorstellen. De show wordt geopend door een dandy met witte hoge col met daarover een boord en een lange grijze overjas.
Piet Paris: “Overjassen, double breasted, slim fit, kleedt lekker af. Het is erg formeel,
niet echt spectaculair. Is het iets voor Matthijs van Nieuwkerk?”
GK: “Kan, alles is al snel beter hè, en in ieder geval zijn de jasjes lang.”
PP: “Er moet iets komen. Dat rode kleed ligt er toch niet voor niks? Gisteren zag ik Burberry, daar lijkt het wel op, ik kon het niet aanzien.”
GK: “Ja dat was ook saai, ik ben ook opgehouden met kijken.”
PP: “Overjassen met bontkragen. Dat model is ook weer een Italiaanse actreutel die ik niet ken. Hé kijk een cumberband en die zit aan de broek vast?”
GK: “Nee, die zit aan het shirt vast.”
PP: “Nietes die band zit aan de broek! Komt er nog een, kijk maar ’t wiebelt tussen de broek en het shirt. Het is een combinatie tussen een blouse en colbert. De blouse-colbert, klinkt dat niet leuk? Dat is nieuw woord.
GK: “Snorren!”
PP: “Snorren!” Hè bah het wil maar niet leuk worden”
GK: “Nu is er een rode leuke broek.”
PP: “Nou alsof dat het leuker maakt…”
GK: “Past wel bij het rode kleed.”
PP: “De kamerjaslook, zag je bij Dolce & Gabanna ook veel.”
GK: “Het is heel Edwardian, dandy, een kostuumhistorisch plaatje. Wat vind je van vestjes?”
PP: “Je wordt meteen een ouwe man met zo’n vestje onder je colbert. Ik snap nog steeds dat tapijt niet. Leuk, die ouwe koppen. Dat is Willem Dafoe! Fiona wil altijd dat ik er zo uit ga zien met deuken in mijn hoofd. Leuk nog meer echte mannen, Adrian Brody.”
GK: “Zie je die schoenen? Daar loop jij dit najaar op, wedden.”
PP: “Die zien er goed uit, het zijn klassieke mannenschoenen met een twist. De schoenen leiden af, dat is een veeg teken als de schoenen leuker zijn dan de kleding en ik snap nog steeds het tapijt niet.”
GK: “Dat rode kleed ligt er om de boel een beetje op te pimpen.”
PP: “Miuccia heeft op haar kop gekregen dat het niet meer zo lollig mag van de verkoopafdeling.”
GK: “En wat is je conclusie?”
PP: “Na soepel en zacht van Lanvin moeten we weer stijf in het pak. Zijn wij even blij dat we hiervoor niet helemaal naar Milaan zijn gegaan!”
Reageren is niet (meer) mogelijk.