Bloed kwam er nog net niet aan te pas, maar een slagveld was het de afgelopen maanden zeker in modeland. Er vond een recordaantal spraakmakende modetransfers plaats, en het waren niet de minste modehuizen die afscheid namen van hun ontwerpers. Zo zwaaide Balmain zijn gouden kipje Christopher Decarnin uit, Chloé bedankte Hannah MacGibbon, Gianfranco Ferré gaat door zonder het duo Tommaso Aquilano en Roberto Rimondi en bij Dior vloog, na tien dienstjaren, John Galliano er op spectaculaire wijze uit. Volg je het nog? Designerlabels Cacharel, Kenzo, Trussardi, Issey Miyake en Azzaro zoeken vers bloed.
In de mode verlopen trouwens de meeste carrières grillig. Oorzaak: jobhoppen is binnen de mode-industrie doodnormaal. Sterker nog, het is eerder regel dan uitzondering. De meeste ontwerpers beschikken over een ellenlange cv, met als doel vlieguren maken, en telkens een stapje hoger komen. Het komt zelden voor dat een piepjonge ontwerper een toppositie krijgt aangeboden. In 2007 trok Ungaro de aandacht van de pers met het inhuren van Esteban Cortazar, een toen 23-jarige Zuid-Amerikaan. Maar met zijn brave ontwerpen lukte het de knappe Cortazar niet om de pers te overtuigen met een vernieuwende visie.
LEES DE REST VAN HET ARTIKEL IN HET SEPTEMBER OKTOBER NUMMER VAN AVANTGARDE
Reageren is niet (meer) mogelijk.