Ik snap niet waarom bladenmaker Marie Nanette Schaepman overal moet rondbazuinen dat Park – “de nieuwe journalistieke glossy voor vrouwen en mannen” – is geïnspireerd op Vanity Fair. Ten eerste, het is een overbodige opmerking omdat het logo van Park net zo rood is als dat van Vanity Fair en ook de rest van de lay-out van de cover identiek is aan die van het Amerikaanse blad. Ten tweede, is Vanity Fair dat naam maakte met diepgravende en vele pagina’s lange verhalen al niet lang over zijn hoogtepunt heen?
De inhoud, straks meer daarover. Sinds Park uit is adverteren ze elke dag in Het Parool. (Lijkt het nou zo, of wordt die advertentie steeds groter?) Elk dag weer kan ik mijn ogen er niet van af houden. Een goed teken, toch? Waarom, waarom, wáááárom vraag ik me telkens weer af als ik die deprimerende cover zie met Sophie Hilbrand die gespeeld spannend kijkt en Theo Maassen die haar verstrooid in zijn armen houdt. De ellende straalt af van zijn verslagen kop. ‘Sta ik hier geforceerd mijn tijd te verdoen met – wat doet ze eigenlijk voor de kost, die Sophie – fuk ik ben er keigoed ingeluisd door die Verdonschot. (Nanette Schaepman vormt samen met journalist Leon Verdonschot de hoofdredactie.)
Op de cover van de Park – of het Park –schreeuwt de kop onder dit ongeloofwaardige stel in chocoladeletters: “De relschoppers”. Maassen herinner ik me, wilde in het verleden nog wel eens voor reuring zorgen door een fotografe een camera uit handen te slaan en een voetbalbokaal achter over te drukken. Bij Hilbrand schiet me niets rellerigs binnen behalve wat gescripte grappen in een of ander tv-programma van een b-omroep.
Ik ben gek op bladen, onlangs nog vloog ik zelfs voor de nieuwste Sanoma-titel Fashionista naar de bladenboer, maar voor die vreselijk deprimerende Park (was Vinex niet een betere titel) cover kan ik het niet opbrengen…. best jammer, zou er mode in staan?
In februari verschijnt Park nummer twee. Ik kijk er naar uit en hoop op een sprankelende, frisse, ontregelende en vooral originele cover, die zo’n indruk maakt dat ik er graag de deur voor uit ga. En god laat het niet een cover zijn met een naakte Beau van Erven Dorens in een standje met Patty Brard: “De durvers”. Ik vrees anders dat het blad de herfst niet haalt.
Reageren is niet (meer) mogelijk.