Opluchting en blijheid na afloop van de show van Viktor & Rolf. Geëmotioneerd sluiten de ontwerpers eerst elkaar, vervolgens hun medewerkers en later hun investeerder de Italiaan Renzo Rosso in de armen. “Fantastic.” Een paar minuten daarvoor beantwoordden Viktor & Rolf voor de camera van de Franse televisie de vraag “Are you happy?” Ja, Viktor Horsting en Rolf Snoeren (beiden 1969) zijn vreselijk happy.
Viktor: “We hadden van te voren tegen elkaar gezegd, als deze show goed gaat dan maakt het ons verder niet uit wat iedereen er van vindt.” Die opluchting had te maken met de ingewikkelde choreografie van de presentatie, maar mogelijk speelde ook op de achtergrond een ongerustheid na de gemengde ontvangsten van hun vorige collecties. Niet dat die niet goed waren – perfect volgens velen – maar er was aarzeling over het commerciële gehalte. Er moet ook verkocht worden en dat een deel van de kleding draagbaar was viel niet zo op door de spectaculaire shows. De gezaghebbende modecriticus Suzy Menkes liet in de recensie van haar laatste shows merken dat ze het wel gehad hadden met het arty gedoe: mode moet meer zijn dan kunst.
De reactie afgelopen zaterdag van het wild enthousiaste publiek maakte duidelijk dat Viktor & Rolf er in geslaagd waren om kunst te combineren met de praktijk van de mode. Hun investeerder Renze Rosso, de man achter Diesel en andere designermerken als Maison Martin Margiela, weet na zaterdagmiddag dat hij geld geeft aan een duo dat nog lang de top van hun kunnen niet heeft laten zien.
Dat het een perfecte show ging worden bleek meteen toen het androgyne jaren negentig topmodel Kirsten McMenamy opkwam in een jas met metersbrede schouders. Halverwege de catwalk bleef ze doodstil staan op een draaiplateau. Je kon goed de koorden zien die onderuit haar jas bungelden. Viktor & Rolf betraden onverwacht de catwalk en hun opkomst zorgde voor een vervreemdend element.
Wat volgde was een intrigerende live verkleedpartij die deed denken aan hun ‘Russian Doll’ couturecollectie van tien jaar geleden. Toen kleedden ze model Maggie Rizer in lagen uit als een matroesjkapop. Deze keer werd McMenamy laag voor laag uitgekleed, tot ze niets anders droeg dan een sexy glitter bustierpakje.
Met de ongeveer negen kledingstukken die bij McMenamy uit gingen, kleedden Viktor & Rolf andere modellen. Door simpelweg aan een koortje te trekken gaven de ontwerpers de kleding nieuwe vormen en volumes. De boodschap: extreem kan ook draagbaar zijn. Extreme blikvangers werden binnenste buiten gekeerd en veranderden in een oversized colbert, of satijnen smokingjasje, sportieve parka of soepel vallende en lichaamsvolgende jurkjes.
Nadat McMenamy al haar kleding kwijt was, herhaalde het proces zich in omgekeerde volgorde. Nu haalden Viktor en Rolf kleding van het lichaam van modellen om hun topmodel laagje voor laagje weer te bekleden tot ze onder luid applaus het podium even breedgeschouderd verliet als ze opkwam.
Backstage vertelt Rolf Snoeren dat het concept van de collectie een “glamour factory” was. Om het fabrieksidee te benadrukken was de catwalk bedrukt met een decoratief tandwielpatroon van Studio Job. De clash tussen industrie en glamour kwam ook terug in glanzende enkellaarsjes met stoere rubberen profielzolen.
Backstage staat de fragiele Kirsten McMenamy nog bij te komen van de vele outfits die ze moest torsen. ” Kon je zien dat ik een beetje trilde?” Nee, heus niemand zag dat. Echt alles was perfect. Ook de aanwezige Mabel van Oranje, gekleed in Viktor & Rolf, vond het schouwspel en de kleding geweldig.
Geschreven voor nrc.nl/cultuurblog
Reageren is niet (meer) mogelijk.