“Is hier ook een Claire’s, ik hou van Claire’s,” zegt ze opeens.
Dertien is ze, mijn nichtje. We lopen hand in hand door de Kalverstraat als ze deze ontboezeming doet.
Nichtje doelt op Claire’s, de accessoirewinkel.
“Dan gaan we nu naar Claire’s, zeg ik.
We lopen langs Six, een zelfde soort winkel Daar ook even kijken dan maar? Six vind nichtje niks. Claire’s it is.
‘’Is hier ook een Chanel winkel? Van Chanel hou ik echt.”
Ik sta perplex.
Ik zeg niet: “Ja, natuurlijk.” Ik zeg wel: “Kijk, daar is Claire’s, het is ook mijn favoriete winkel lieg ik, laatst heb ik er nog super oorwarmers gekocht, wat wel waar is.
De volgende dag lees ik In The Sunday Times Style dat nichtje een early Chanel adapter blijkt. Binnen vijf jaar gaat de generatie die is geboren tussen eind jaren zeventig en 1995 de koopkracht van de babyboomer (grofweg geboren tussen 1945 en 1955) overtreffen. Een werkneemster van het Britse warenhuis Harrods signaleert al ‘een boom’ aan jonge chickies die bedelen bij moeders om Chanel klassiekers als CC oorbellen, ballerina’s en het parfum.
Chanel, ook niet achterlijk, springt hier slim op in door de vijftienjarige jonge invloedrijke blogger Tavi Gevinson van top tot teen in Chanel te steken en prominent frontfrow tijdens de haute couture show te plaatsen.
Voorlopig kom ik er als suikertante nog voordelig vanaf. Nichtje neemt nog genoegen met de prachtige perskleurenfoto’s die ik niet meer nodig heb.
Er komt een dag dat nichtje googled: Chanel, Amsterdam.
Met een instapmodelletje camelia beginnen dan maar?
Reageren is niet (meer) mogelijk.