Top menu

Meekijken in het atelier van schoonheid

Karl Lagerfeld, Tom Ford, Marc Jacobs, Giorgio Armani,
Hussein Chalayan, Alexander McQueen.
Deze en andere grootheden interviewde Veerle Windels voor
haar boek ‘Werken met woorden’. Een ontmoeting in Parijs met
de modejournalist van de Belgische krant De Standaard.

 De lobby van Hotel du Louvre tegenover het museum. Aan de overkant van de straat wordt op
het Cour du Louvre gebouwd aan de tent waar Louis Vuitton zal showen en iets
verderop in de Tuilerieën staat de tent waar de nieuwe collectie van Viktor
& Rolf te zien zal zijn. Zou Windels het leuk vinden als haar boek hier in
het modehart van de wereld in de boekwinkel van het Louvre zou liggen?

“Jaaa”, roept ze opgewonden. “Je neemt me de woorden uit de mond! Het zou toch blasé
zijn als ik als modejournalist Parijs niet meer bijzonder zou vinden? We zitten
nu toch ook in Hotel du Louvre, waar ze de duurste kopjes thee schenken. Je mag
de verwondering nooit kwijtraken.”

In België is Veerle Windels een autoriteit, al eenentwintig jaar. Ze heeft net het boek
‘Werken met woorden’ gepubliceerd met dertig interviews met de internationale
top van de mode. Een tweede druk is in de maak en de Engelse vertaling staat op
stapel. Maar mode is niet de reden dat ze in de journalistiek is gegaan. “Ik
kende vroeger de Vogue niet eens en was zeker geen fashionsta. Dat ben ik nog
niet, en daar ben bij om. Ik ben op de eerste plaats journalist, en dan
modejournalist.”

Haar
belangstelling en studie wezen ook helemaal niet richting mode. “Ik heb in Gent
Germaanse filologie gedaan, een studie van de Engelse en Nederlandse taal- en
letterkunde en ben afgestudeerd op een scriptie over de sleutelroman in de
Amerikaanse Burgeroorlog”, zegt ze lachend.  Na de universiteit kon ze in 1987 meteen aan
de slag voor het dagblad De Morgen als stadsverslaggever in Gent. “Na een jaar
vroeg de hoofdredacteur of ik zin had in mode. Ik was stomverbaasd. Mode? Maar
als ik ja zei mocht ik de volgende week meteen naar Parijs.”

Daar viel Veerle Windels (44) met de neus in de boter. De Zes van Antwerpen (Dries Van
Noten, Martin Margiela. Ann Demeulemeester, Walter Van Beirendonck, Dirk Van
Saene en Marina Yee) gaven er in 1988 hun allereerste presentatie.  “Vanaf dag één heb ik ze allemaal gesproken. Omdat
ik nog weinig wist van mode stelde basisvragen als wat voor stoffen gebruikt u,
wat heeft u geïnspireerd.”

Windels bleef voor De Morgen ook over andere ontwerpen schrijven, tot ze besloot om als
freelancer van mode een fulltime job te maken. “Ik werkte voor Marie Claire,
alle Belgische vakbladen en later ook voor de Nederlandse Elsevier en Elle.”
Voor het nieuwe magazine van De Standaard kon ze meteen aan de slag.

Voor De Standaard schrijft ze nog iedere zaterdag een modepagina vol.” Tof, ik kan er
alles kwijt, ook korte berichten en nieuwtjes in sms-taal.” De internationale
modeweken zijn een goudmijn voor Windels, ze interviewt ontwerpers, bezoekt er
niet alleen de grote shows, maar loopt ook showrooms af waar jonge ontwerpers
zich presenteren. Nieuwe namen brengen vindt ze belangrijk. “Ik doe het voor de
lezer, ik wil dat die ze ontdekt,.” Belgische inkopers volgen haar stukken
nauwlettend en soms helpt ze een ontwerper via haar netwerk aan een producent.
In haar boek uit 2001 ‘Jonge Belgische mode’ portretteerde ze tien Belgische
ontwerpers onder wie Bernhard Willhelm en Jurgi Persoons. Haar nieuwe monografie
over het opkomend talent Tim Van Steenbergen komt in september uit.

Dertig ontwerpers
van naam en faam staan in Windels laatste boek ‘Werken met woorden’, de foto’s zijn
van Marleen Daniëls. Windels schat dat ze in de loop van haar ruim
twintigjarige carrière zo’n honderd uitgebreide verhalen over modeontwerpers
schreef. Voor haar boek selecteerde ze daaruit deels op basis van de foto’s van
Daniels. De tweede overweging was of het interview nog relevant was. Haar
gesprek met de bij een breed publiek onbekende Azzedine Alaïa wilde ze per se
opnemen. “Midden jaren negentig was er in het Groninger Museum een Azzedine Alaïa
expositie. Iedereen had toen zo iets van wie is Alaïa? Met Marleen reisde ik
naar Groningen en we kregen daar een unieke inkijk toen hij met grote
zorgvuldigheid de poppen aankleedde met zijn strakke elastische ontwerpen. Alaïa
was een lastige prater, maar wat hij zei was heel juist. Vandaag vind ik hem
nog altijd invloedrijk. Daarom haalde hij het boek.”

Vindt ze interviews met startende ontwerpers leuker dan met mensen die het al gemaakt hebben? “Niet
altijd. Beginnende ontwerpers kunnen fantastisch zijn omdat ze nog niet bezig
zijn met hun imago en vrijuit spreken. Maar iemand als Paul Smith blijft
innemend. Na al die jaren vind ik het nog een plezier om met hem rond de tafel
te zitten. Zo’n man moet je ook niet vragen hoe hij ooit begonnen is, je zegt
hoe kan het dat u terwijl het crisis is in Japan is zo goed blijft verkopen?”

Van de Cypriotische Brit Hussein Chalayan, bekend om zijn futuristische ontwerpen, is Windels een
groot fan, ze sprak hem al meerdere malen. “Hij is een kunstenaar. Ik zal nooit
vergeten dat hij in een gesprek heel kwaad werd over de politieke situatie in zijn
eigen verdeelde land. Als je nog zo kwaad kan zijn is dat heel betekenisvol.” Ontwapenend
vond ze zijn ontboezeming: “Goh, misschien moet ik maar stoppen met museale installaties
en draagbare kleding maken en geld verdienen.” “Eigenlijk hoort een ontwerper
daar niet over praten, terwijl wij wel denken: ‘Leuk die kunstige ontwerpen,
maar hoe verdient hij zijn geld? En wat doet hij met zijn ontwerpen behalve in
een museum zetten?”

Op zulke
momenten voelt Windels zich bevoorrecht als modejournalist die alles mag
vragen. Toegang krijgen tot hun ateliers vindt ze ook geweldig. “Ik treed dan
als het ware in de geest van een ontwerper en zie daar hun inspiratie en schoonheid.
Ja, het klinkt een beetje melig, maar ik kan in een rommelig atelier genieten van
ontwerpschetsen en ideeën voor een volgend seizoen. Ik zie de romantiek en ben
blij dat ik ook het harde werken zie, niet alleen de rode loper. Weg van de
heisa van die celebrity-toestand.”

Dit wil
niet zeggen dat ze geen waardering heeft voor een beroemdheid als Tom Ford die
met zijn glamourontwerpen als een magneet wereldsterren aantrok. In 1995 – Ford
werkte net voor Gucci – was Windels de eerste journalist uit de Benelux die hem
mocht interviewen. Ze zal de ontmoeting niet licht vergeten. “Ik was die dag fout
gekleed, droeg espadrilles onder een te kort rokje en was mijn benen vergeten
te scheren. Ik dacht dat hij de stoppeltjes zag, maar dat kon toch echt niet.
Tegenover mij zat Tom Ford, piekfijn uitgedost in dat witte hemd en een
nachtblauw kostuum ik vond hem om te zoenen en was helemaal van mijn stuk!”

Tot voor kort zat Windels in de jury van het Vlaamse tv-programma De Designers (Belgische versie van Project Runway). Ze vond het een geweldige ervaring
maar ze hoeft niet te vaak met haar hoofd op tv. Wel zou ze graag een
televisieserie willen maken over de roem van Belgische ontwerpers.
Verontwaardigd: “Er is nog nooit een reportage geweest over bijvoorbeeld Dries
Van Noten. Men vindt mode nog steeds iets voor dames met geld en tijd.”

 Werken met Woorden. Veerle Windels. € 32,50. Uitgever: Ludion. Isbn: 9789055448197

 IS DE MODESHOW TEN DODE OPGESCHREVEN?

De Louis Vuitton show is woensdagmiddag live om half drie te volgen (fashionshowlouisvuitton.com).
Het livestreamen van shows via internet, Facebook en iPhone rukt op. Vorige
week gunde onder andere Gucci de kijker een blik backstage en bracht de show
live vanuit verschillende camerastandpunten. Dolce & Gabanna legde
persoonlijk uit hoe hun ontwerpen waren gemaakt en vertelden over materialen. Livestreamen levert geweldige
informatie op.

Is de modeshow daarom ten dode opgeschreven? Het is de grote
vraag die rondzoemt tijdens de internationale modeweken.Natuurlijk
schreef Veerle Windels al een verhaal over de digitale moderevolutie.“Als
journalist moet ik er in meegaan. Het is een fenomeen van deze tijd, aanvaard
of omarm je het niet dan ben je oud. Aan de andere kant hoop en verwacht ik dat
er plaats blijft voor verhalen met inhoud en diepgang.”

Etienne Russo, verantwoordelijk voor onder andere de vormgeving van de Chanel shows zei
tegen Windels. “Je kan alles doen via nieuwe media, maar het kippenvelmoment
krijg je er niet bij.”

Het exclusieve is volgens Windels tegenwoordig van modeshows af. “Maar de tijden
komen terug dat er maar honderdvijtig mensen bij een show mogen zijn. Dan sta
ik zelf weer buiten helaas, haha.”

EERDER GEPUBLICEERD IN HET PAROOL

Gerelateerde Artikelen:


Reageren is niet (meer) mogelijk.