Nederlandse ontwerpers grossieren in internationale modeprijzen. Iris van Herpen is een internationale modester. Ronald van der Kemp kleedt talloze wereldsterren. Couturier Jan Taminiau vult deze zomer het Centraal Museum. Niet gek toch? Maar wat is anno 2018 de stand van zaken van de Nederlandse mode? Wie zijn de modebeloftes? Maar ook: wat maakt Nederlandse mode Nederlands?
“Het Nederlandse label RVDK is toonaangevend met unieke ontwerpen vol van de fantasie die de essentie is van haute couture. RVDK is een feestje van creativiteit en ambacht met een obsessie voor het bijzondere.” Bam! Dit compliment van het gezaghebbende Business of Fashion (B.O.F.) kan Ronald van der Kemp mooi in zijn zak steken. Net als Iris van Herpen en Viktor&Rolf showt de Amsterdammer tijdens de Haute Couture Week in Parijs. Drie Nederlandse labels op een totaal van zo’n dertig internationale namen, ja dat is een aardige score.
Maar om nu te concluderen dat het de Nederlandse mode de laatste jaren voor de wind gaat is te voorbarig. Het zijn economisch – niet alleen in Nederland – roerige modetijden. De Amsterdamse Mode Week, opgericht in 2004, heeft in januari bij gebrek aan geldschieters een editie over geslagen. De laatste Dutch Fashion Award is in 2012 uitgereikt aan Mattijs van Bergen die in 2015 failliet is gegaan. Ondanks een subsidie van een miljoen heeft de Dutch Fashion Foundation de ambitie om Nederlandse ontwerpers te begeleiden naar internationale roem niet waargemaakt. De Arnhem Mode Biënnale behoort ook tot het verleden. Niet alles gaat dus fantastisch met de Nederlandse mode.
Hoog tijd om de huidige stand van zaken van de Nederlandse mode eens goed onder de loep nemen. Maar eerst: wat is Nederlandse mode?
Het hele artikel lees je in het ELLE mei-nummer.
Reageren is niet (meer) mogelijk.