Top menu

#14 Dure tassen zijn voor losers

Tussen 2004 en 2011 gaf ik zo’n 7000 euro uit aan designertassen. Vooral Balenciaga werd rijk van mijn kooplust.

Vanaf 2011 tot nu spendeerde ik slechts €79,95 aan die ene perfecte tas waarvan het mij niet zou verbazen als hij gemaakt is in een Chinees atelier dat ook produceert voor luxe merken. Die Chinezen zijn zo gek niet gek meer.

Tsja, het is me wat. Ik kan niet anders dan concluderen dat de hegemonie van de designertas de afgelopen jaren rap is afgebrokkeld. Tegenwoordig meer dan €300 euro neertellen voor een tas? Dan ben je toch een loser! Of vooruit, die tas moet dan wel vreselijk oogverblindend en hot & happening zijn. Dat zal er dan wel weer eentje zijn van Balenciaga, Gucci of Céline.

Noem het meelijwekkend, maar ik vergeet nooit het moment dat ik in de Parijse Le Bon Marché weer eens werd getroffen door de zoveelste tassenbliksem. Dit keer viel mijn oog op de Cabas Zip Tote van Céline (zie foto). Zwart, ruim, gouden ritsen, glad leer. Love at first sight. Even kneep ik ‘m: de prijs? Ik wist een Céline tas doet zo €2000. Tot mijn grote euforie kostte dit model slechts €1100. Een koopje.

Terugblikkend denk ik niet ‘jee wat een gek wijf was ik toch, wát een geldverspilling’. Toch, er kwam een keerpunt. Ook dat weet ik me nog goed te herinneren.

Morgen: de Givenchy-tas ontmaskerd

Gerelateerde Artikelen:


Reageren is niet (meer) mogelijk.