Top menu

Modeontwerper: beroepsdevaluatie

Voor velen (met een zucht naar aandacht) klinkt het beroep modeontwerper als muziek in de oren. Het beroep staat synoniem aan glamour en glitter met jouw droomjurken die worden gedragen door wereldsterren en die schitteren op de internationale Rode Lopers.

Bij de droom hoort ook showen tijdens een modeweek, maakt niet uit waar, desnoods in Amsterdam. Natuurlijk hangen jouw ontwerpen alleen in topzaken zoals Colette en Harvey Nichols.

Ach, hoe anders is vaak de realiteit. Het kleden van wereldsterren op structurele basis is slechts weggelegd voor de Chanels, Louis Vuitton, Diors en Valentino’s. Op Chanel na allemaal eigendom van beursgenoteerde bedrijven met veel macht en nog meer geld.

Erger: we zitten in een modecrisis die al bijna tien jaar duurt. Het geld kan maar 1 x worden uitgegeven en dat is dan niet aan buitensporig dure mode. Het beroep modeontwerper is gedevalueerd. De modeontwerper is verworden tot wegwerpartikel.

Verslagen over shows beginnen tegenwoordig met een opsomming van de stoelendans der modeontwerpers die al dan niet vrijwillig om de haverklap verkassen van werkgever – als ze het geluk hebben een nieuwe te vinden. Contracten lopen tegenwoordig per seizoen, en wie neemt na al die carrièresprongetjes van de verwende jobhopper Raf Simons het vak nog serieus?

Tsja, je zal het tegenwoordig als modeontwerper maar hoog in je bol hebben. Het is alsof de slimme jeugd van tegenwoordig het al door heeft: geen kind droomt nog van een carrière als modeontwerper. De slimme meid of jongen die op de toekomst is voorbereid wil maar één ding en dat is DJ worden. En zo’n modemerkje, dat doe je er dan gewoon even bij.

Illustratie: Piet Paris. Volg mij op instagram @georgettekoning

Gerelateerde Artikelen:


,

Reageren is niet (meer) mogelijk.