Das war einmal. Toen in elk dorp nog stoffenwinkels waren. Toen vrouwen nog vrije tijd hadden. Toen de huisvrouw nog bestond. Toen de beginsels van de hogere naaikunst nog op scholen werden bijgebracht. Toen Frans Ankoné zelfmaakmode ontwierp voor de Marion.
Vroeguh. Nu wordt er niet meer genaaid.
Heel Holland loopt nu in fast fashion. Was ik een tiener en/of armlastig dan zou ik daar ook zakken vol textiel scoren. Laatst schoenen gezien in een hippe keten voor € 2. Nee, die kun je niet laten staan. Ethisch gezien klopt het niet. Maar als je een tiener bent en/of armlastig dan boeit dat niet.
Veel voor weinig. Dat adagium zit gebakken in Nederlanders.
Over bakken en Hollanders gesproken. Het Heel Holland Bakt seizoen begint vanavond. Iedereen bakt weer tegenwoordig. Ovens maken overuren. Miljoenen handen kneden degen. Bakken is hip. Aangenaam tijdverdrijf, anti-verveling. Maar ook een ambacht.
Nu ben ik zelf geen ‘bakwonder’, sterker nog, pas sinds een week kan ik een ei bakken. Waarom ik toch kijk naar Heel Holland bakt? Voor Martine.
Niet voor de stuntelende koekenbakkers.
Ondertussen is het wachten is op de Martine van de naaikunst.
Volg mij op instagram @georgettekoning
Reageren is niet (meer) mogelijk.