Sprookjesachtig, mysterie, een vleug tragiek
Het gaat in dit blog eens niet over mode, maar over paleizen. Ik ben er dol op. Sprookjes, mysterie en tragedie komen bijvoorbeeld samen in de paleizenschare van Ludwig van Beieren, ik bezocht ze allemaal.
Wat paleizen betreft komt Nederland er bekaaid af. Paleis Het Loo, waar Wilhelmina als laatste bewoner verbleef tot haar dood in 1962, verbleekt bij Versailles. Van oorsprong is het Apeldoornse onderkomen dan ook het jachtslot van Prins Willem III.
Zelf bezoek ik ’t Loo elk jaar een keer voor de tuin (doe dat nu even niet: kale boel, schimmel in een deel van de buxussen!). Iedereen moet een keer een kijkje nemen in Het Loo, helemaal nu curator Nicole Uniquole de bezem door vijf van de ruim dertig grote en kleine historische vertrekken heeft gehaald. Het resultaat is de expositie Royal Showpieces.
Nicole Uniquole dook in de koninklijke archieven, en mixte haar vondsten – waaronder portretten van Juliana en Wilhelmina, accecoires, aardewerk en porselein, textiel en avondjurken – met modern Dutch Design van onder andere Tord Boontje, Scholten & Baijings en Scheltens en Abbenes (zie foto).
Mode op Royal Showpieces is o.a. van Jan Taminiau, Esther Dorhout Mees en Sonny Roffel.
Hoogtepunten zijn een toverachtige lichtinstallatie van Moritz Waldemeyer en Ingo Maurer en team Flying Flames, met een onpeilbare dimensie en de bloemenregen van Florian Seyd & Ueli Signer. Het meest bijzonder zijn de vijf kamervloeren met tapijt dat een exacte afspiegeling is van de barokke plafonds.
Zo loop je in Het Loo als het ware over de plafonds. Kortom: sprookjesachtig, mysterieus. Wel tragisch, die beschimmelde buxussen.
Royal Showpieces. Paleis het Loo. Apeldoorn. T/m 29/6/2014. Tip: combineren met de Apenheul.
Reageren is niet (meer) mogelijk.