Hoewel Iris van Herpen op de officiële kalender van de modeweek staat, tussen groten als Louis Vuitton en Chanel, gaf ze geen show maar een kleine presentatie van haar tweede prêt-à-porter collectie. Ze deed dat in Silencio, de nachtclub van de illustere regisseur/kunstenaar David Lynch, dé heetste en exclusiefste spot van Parijs. En diep onder de grond.
Onder donkere gewelven, waar op fotograferen de doodstraf stond, ontwaarde ik Tilda Swinton, ze was gekleed in een ivoorkleurig kort jasje van rog, het duurste leer, ongetwijfeld een Iris Van Herpen. Swinton keek naar een zestal modellen op een podium. Ze kronkelden, of stonden stil, en dan wiegden ze zachtjes heen en weer als bomen in de wind. Slow, net zo langzaam als Van Herpens slow fashion, kleding die totaal los staat van mode.
Nauwsluitende ontwerpen zoals simpele gladde leren minirokjes werden gecombineerd met strakke mouwloze jasjes, de meeste van bewerkt reliëfleer met abstracte motieven. Subtieler oogde eenzelfde top boven een vloerlange geplisseerde rok. Van Herpen toonde ook een eenvoudig kort strak jurkje van zwart iriserend materiaal, en haar bekende (nieuwe, oude?) loeistrakke veterjurken. In de duistere omgeving lag een associatie met sm voor de hand. Ondanks de artistieke locatie en presentatie toch draagbare en stoere kleding.
Reageren is niet (meer) mogelijk.