Mannenpakken, platte brogues, het overhemd – de invloed van mannenmode op de vrouwenmode valt niet te ontkennen. Omgekeerd wil het trouwens maar niet vlotten, de man ziet niks in de rok, maar dat is een ander verhaal. Jammer is het wel.
Is het niet het mooist als een ontwikkeling de mode een stap verder helpt? Dat is zeker het geval begin jaren zestig als Yves Saint Laurent de smoking voor vrouwen lanceert. Hij zet hiermee een zelfverzekerd, elegant vrouwbeeld neer. Zijn troonopvolger Hedi Slimane zet vanaf zijn eerste collectie die lijn voort. Zijn pittige update maakt de smoking geschikt voor overdag. Slimane gaat in zijn reclamecampagnes nog een stap verder met prachtige androgyne modellen als de Nederlandse Saskia de Brauw.
Zo’n twintig jaar na YSL herdefinieert Jean Paul Gaultier het mannenpak voor vrouwen. De Gaultier-versie accentueert de vrouwelijke vormen met een sterk getailleerde middel en golvende heupen. De schouders zijn mannelijk breed, de wijde broekpijpen verlengen de benen. Weer zo’n twintig jaar later zorgt de Koningin van het Moderne Pak, Stella McCartney, voor een softe touch. McCartneys relaxte pak wordt een nieuwe klassieker. Het succes? Het eigentijdse pak is een mix van gekleed met een air van nonchalance. En dat voelt zelfverzekerd.
Reageren is niet (meer) mogelijk.